Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 21, 2011
Chris Zlatis
Είναι από τις βραδιές που αισθάνεσαι ένα βάρος στο στήθος και ξέρεις πολύ καλά από που προέρχεται... Πριν από λίγο ανακοινώθηκαν νέα μέτρα... Μέτρα που ήρθαν να συμπληρώσουν τα προηγούμενα μέτρα τα οποία ανακοινώθηκαν μια εβδομάδα πριν... Κοιμάσαι και ξυπνάς και το μόνο που ακούς είναι για τη πιθανότητα επιβολής νέων μέτρων...
Πρέπει να συγκεντρωθούν εκατομμύρια ευρώ για να συνεχίσουμε να είμαστε σε θέση να αποπληρώνουμε τα δάνεια και τους τόκους... Μόνο αυτά... Καμιά δόση δεν φτάνει στην πραγματική οικονομία. Τα χρήματα δεν φτάνουν καν στην Ελλάδα. Πηγαίνουν κατευθείαν στους δανειστές. Χρωστάμε χρήματα που δεν μπορώ να φανταστώ πόσα είναι στο σύνολο τους σαν μέγεθος και αξία. Είμαστε μια χώρα κουκκίδα στον παγκόσμιο χάρτη και χρωστάμε σε όλους. Εδώ και χρόνια...
"Ευχαριστούμε Ελλάδα" ακούγαμε στους Ολυμπιακούς το 2004. Εφτά χρόνια μετά όλα τα ολυμπιακά ακίνητα έχουν αφεθεί στη μοίρα τους και αφήνονται να καταστρέφονται καθημερινά... Ποιος φταίει για αυτό; Κανείς... Ποιος φταίει για τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας μας; Όλοι μας. Τα έχουμε ξαναπεί. Φταίμε όλοι γιατί τόσα χρόνια ζούσαμε με δανεικά και νομίζαμε πως είμαστε πλούσιοι. Έτσι μάθαμε. Έτσι μας έμαθαν. Επιδοτήσεις, δάνεια, παροχές, μια θέση στο δημόσιο, εφάπαξ εκατομμυρίων, μίζες... Ναι όλα αυτά τα χρήματα τα φάγαμε αλλά δεν τα φάγαμε όλοι... Ένα μπάχαλο στο δημόσιο. Ακόμη και σήμερα δεν ξέρουμε πόσοι είναι οι οργανισμοί που πρέπει να κλείσουν ενώ στους περισσότερους δεν ξέρουμε καν ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης τους. Μάλλον ξέρουμε αλλά δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε... Δεν φταίμε για όλα όμως... Δεν δημιουργήσαμε εμείς ο αυτό το χρέος! Φταίει η νοοτροπία μας. Δικαιοσύνη δεν υπάρχει... αξίες δεν υπάρχουν... Ελπίδα υπάρχει;...
"... Η ζωή σου, να το ξέρεις, είναι επικηρυγμένη να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει... Ζούμε σ' ένα κόσμο μαγικό Υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό να σε μπάσει στο παιχνίδι, τη ζωή σου πως θα φτιάξει να σου τάξει, να σου τάξει την ψυχή σου να ρημάξει..."
Ποιο είναι το αύριο; Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι μας ξημερώνει αύριο. Η κυβέρνηση κρύβεται. Ανακοινώνει πλέον νέα μέτρα στο χαρτί. Δεν έχουν το θάρρος να βγουν μπροστά στη κάμερα να μιλήσουν. Μπορεί και να μην τους νοιάζει πλέον ούτε αυτό...
Υπάρχει εναλλακτική επιλογή; Δεν νομίζω. Ακόμη και εκλογές να γίνουν ποιο είναι το νόημα; Δεν υπάρχει πλάνο, δεν υπάρχει προοπτική. Χρωστάμε, μας δανείζουν, μας εκβιάζουν. Υπακούμε. Απλό το σενάριο. Σαν τον ναρκομανή που παρακαλά για τη δόση του... Μέχρι να πεθάνει από υπερβολική δόση... Καλό βράδυ σε όλους.
