Στιγμές | Το λεωφορείο και οι Ουγκ!...

Ξεκινάς να κατέβεις κέντρο γιατί μένεις και στα suburbs της πόλης (έτσι λέμε το χωριό τώρα :P), παίρνεις το καλό σου λεωφορείο και φτάνεις Δικαστήρια και εκεί που λες ότι έχει μισή ώρα ακόμη και είσαι χαλαρός και παρατηρείς τους επιβάτες, το κόσμο και τα φώτα της πόλης το λεωφορείο παίρνει την ανηφόρα!

Κοιτάς τους γύρω σου και βλέπεις ζωγραφισμένη στο πρόσωπο τους την ίδια απορία με εσένα. "Πήρα λάθος λεωφορείο; Που πάει αυτό τώρα;"... Μέχρι να συνειδητοποιήσεις τι γίνεται καταλαβαίνεις ότι πας προς περιφερειακό! Ωραία πράγματα! Τότε θυμάσαι ότι έχεις μερικούς followers που όλο και κάτι θα ξέρουν παραπάνω από εσένα! Μπαίνεις στο twitter και ανάμεσα σε άλλα tweets βλέπεις ότι πλακώνονται στη Καμάρα οπαδοί του ΠΑΟΚ με τον Ηρακλή. Άγνωστο γιατί αλλά αυτό που μας απασχολεί είναι ότι το κέντρο είναι κλειστό (δεν είναι και μεγάλο...) και εσύ αναρωτιέσαι ποτέ θα τελειώσει η τουριστική περιήγηση στη πόλη.

Μετά από συνολικά μια ώρα περιήγησης με το λεωφορείο φτάνεις Καυτατζογλειο, κατεβαίνεις λίγο παρακάτω και παίρνεις Ταξί. Μπαίνεις μέσα, λες στον οδηγό "Μπορείτε να με πάτε Αριστοτέλους;"... "Ναι βεβαίως", απαντά! Τότε του λέω ότι έχει επεισόδια στη Τσιμισκή. Χαλαρός συνεχίζει τη διαδρομή. Στο ύψος της Δεθ βρίσκει τα πρώτα οδοφράγματα και αρχίζει να βρίζει. Η Τσιμισκή κλειστή. Πάμε Αγίας Σοφίας. Τα παοκια ακούγονται στο βάθος και σε λίγο εμφανίζονται... Περιμένουμε κανένα πεντάλεπτο, ήταν και πολλοί... Και μετά από λίγη ώρα φτάνουμε Αριστοτέλους.

Κατεβαίνω, τον χαιρετώ και πάω προς τα Public. Η πορεία έχει ήδη φτάσει Τσιμισκή και ακούγονται από τους ασυρμάτους οι αστυνομικοί να ρωτούν για το τι γίνεται στη περιοχή. Φτάνω στα Public. Φυσικά έχουν ήδη προλάβει να κλείσουν τα στόρια και φεύγω βιαστικά προς την αντίθετη κατεύθυνση με τη πορεία... Τα υπόλοιπα είναι ιστορία... Κάτι δακρυγόνα, κάτι σπασμένοι και καμμένοι κάδοι και κάτι πέτρες... Ευτυχώς τα πράγματα ηρέμησαν και όταν έφυγα δεν είδα ιδιαίτερες ζημιές στο κέντρο...

Εις το επανιδειν...

Sent from my iPhone