Σκέψεις | Νάουσα δέρνουμε;

Το σημερινό μας θέμα είναι τα νεύρα. Είναι εφτά η ώρα και ξεκιναω για Θεσσαλονίκη με το λεωφορείο και οπως συνηθιζω το τελευταίο καιρό γράφω στο iPhone ο,τι με απασχολεί... Που λέτε σήμερα έχω πολλά νεύρα.

Η μέρα ξεκίνησε μέσα στο άγχος και συνεχίστηκε με ακόμη περισσότερο τρέξιμο... Το πρωί είχα τη παρουσίαση της εργασίας. Προαιρετική. Σιγά θα μου πείτε προαιρετική είναι τι σκας. Αμ δε! Τοσο καιρό τη παιδευουμε... Νομίζω πως τα πήγαμε καλά... Αν κρίνω από τις αντιδράσεις της καθηγήτριας... Μας έσωσε βέβαια και η χρήση της λέξης «διδασκουσα» σε αντίθεση με άλλες ομάδες... και το σχετικό χιούμορ αλλά τέλος πάντων. Η παρουσίαση κύλησε ομαλά...

Τελειώνουμε με τη παρουσίαση και πάμε στο εργαστήριο για να τελειώσουμε την εργαστηριακη άσκηση, υποχρεωτική αυτή τη φορά... Χαμός και πανικός! Εικοσι άτομα σε ένα εργαστήριο να ασχολούνται με «Ασφαλεία Τηλεπικοινωνιακών συστημάτων»... Φρίκη! Βρίσκω ένα και μοναδικό υπολογιστή που ήταν ελεύθερος. Καθομαι, πάω να μπω Internet, φορτώνει η σελίδα... Φορτώνει, φορτώνει... Τίποτα... Φτου!

Τελικά φόρτωσα εγώ γιατί ήταν ο μοναδικός υπολογιστής που δεν δούλευε. Φεύγω, περιμένω... Πάω σε άλλο υπολογιστή που είχε μείνει ελεύθερος... Ξεκιναω την άσκηση... Πληκτρολογω στη cmd τις εντολές... Απάντηση error! Ρωτάω παραδιπλα... Μου λένε κάν'τες σε Linux γιατί στα windows δεν είναι σεταρισμενο το σύστημα για τις συγκεκριμένες εντολές... Φτου!

Το κλεινω, το ξαναανοιγω... Μπαίνω σε fedora (chic!).... Ανοίγω command line και κάνω copy paste τις εντολές από το φυλλάδιο... Πάλι error! Λέω ρε παιδιά τι γίνεται πάλι; Α, μου λένε με το copy-paste δεν αναγνωρίζει τη παύλα... Ας το δεχτώ! Τη γράφω manually... Μου την εκτελεί! Ανάσταση! Έκανα ένα υποερωτημα της υποενοτητας του πρώτου σκέλους της εργασίας που πιάνει 15% του βαθμού συνολικά... Πολύ ωραία! Προχωράμε...

Πάω στο επόμενο βήμα... Αμ δε! Οι επόμενες εντολές θελουν windows! Ωραία, σωζω το αρχείο και ανοίγω και πάλι τα windows. Ανοίγω το αρχείο σε word και βλέπω ότι έχω ξεχάσει να το σωσω ως doc από το oppenoffice στα Linux και μου έχει κάνει το αρχείο μαντάρα... Όλα μαζί χωρίς μορφοποιηση χωρίς τίποτα...

Το προσπερναω. Βλακεία μου ήταν στη τελική! Προχωραω την εργασία... Γράφω τις εντολές... Τις ξαναγραφω... Τίποτα. Αποτέλεσμα κανένα! Κάτι λάθος κάνω αλλά δεν μπορώ να βρω που... Τέλος πάντων έχω φτάσει να έχω σώσει πέντε - έξι φακέλους με διαφορετικά αρχεία κρυπτογραφησης και όταν πάω να τα σωσω δεν ξέρω ποια είναι τα σωστά και ποια όχι... Τελικά είχα δυο φακέλους με το ίδιο ονομα σε διαφορετικούς υποφακελους και μαντεψτε ποιο κράτησα... Το λάθος! Φτου! Παει όλη η δουλειά μιας ώρας...

Μετά απο όλα αυτά μένω με τις απαντήσεις της ασκήσης χωρίς τα συνοδευτικά αρχεία. Ουσιαστικά όμως χωρίς απαντήσεις γιατί οι απαντήσεις σχετίζονται άμεσα με τα αποκρυπτογραφημενα αρχεία που δεν κράτησα...

Το εργαστήριο κλείνει... Εγώ φεύγω για Θεσσαλονίκη και η εργασία έχει μείνει στη μέση... Μονή μου ελπίδα να μπορέσω να την ολοκληρώσω στον υπολογιστή της αδερφής μου στον οποίο έχω εγκαταστήσει OpenSSL γιατί ο δικός μου δεν αντέχει ούτε... Πασιεντζα... Ατιμη εξέλιξη της τεχνολογίας...

Αχα, μάλιστα. Ο υπολογιστής της αδερφής μου είναι απασχολημένος στο ΠαΜακ με εργασία java... Υπάρχουν και χειρότερα τελικά... Εγώ θα πάρω σειρά αύριο... Καλά αφήστε το δεν με θέλει σήμερα. Ας απαντήσω σε αυτό το ερωτηματολόγιο για το mobile Internet στο iPhone....

Ωραία εξελίχτηκε η σημερινή ημέρα... Η τελευταία ημέρα του εξαμήνου και ουσιαστικά του έτους για μένα γιατί ξεκιναω εξεταστική με την ελπίδα στις αρχές Φεβρουαρίου να έχω περάσει τα τέσσερα μαθήματα που έχουν μείνει και να περιμένω το πτυχίο μου...

Τώρα βέβαια εσείς και με το δίκιο σας θα λέτε ότι υπερβαλω και ότι δεν έγινε και τιποτα... Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που δεν τελειώνει μια εργασία αλλά δεν ξέρω σήμερα είμαι σε υπερένταση και μου φταίνε όλα...

Μήπως να κάνω καμμιά denial of service επίθεση στο server του τμήματος να
ησυχάσουμε επιτέλους; Νάουσα δερνουμε; ....

Υγ. Καλο διάβασμα και καλή εξεταστική να έχουμε και μακάρι στις 10 φεβρουαρίου να είμαστε όλοι Gossip και να κάνουμε απολογισμό τετραετίας (και κάτι μηνών...) ... Τώρα που το σκέφτομαι σαν χθες ήταν η πρώτη φορά που περνουσα το κατώφλι του πετρινου κτηρίου μας... Αλλά αυτό το θέμα θα το καλυψω εκτενώς σε άλλο άρθρο σύντομα...

Σας χαιρετώ,
Φοιτητής επί πτυχίο λέμε! ;)