1. Πριν παραδεχθεί την αλήθεια...
Μερικές φορές η γλώσσα του σώματος και οι εκφράσεις του προσώπου προδίδουν τι είναι αληθινό και τι όχι... Για το λόγο αυτό ο κ. Χρήστος Χριστοδούλου μας προτρέπει να προσπαθήσουμε να παρακολουθήσουμε προσεκτικά το παρακάτω βίντεο στο οποίο βλέπουμε την κοπέλα πριν παραδεχτεί την αλήθεια...
- Δείτε πρώτα το βίντεο μια φορά και μετά δείτε το ακόμα μία φορά με τον ήχο
κλειστό, σταματώντας το σε τακτά χρονικά διαστήματα για να εστιάσετε στα
παρακάτω χρονικά στιγμιότυπα...
Παραθέτω παρακάτω τα άρθρα του κ. Χριστοδούλου με τίτλο "Η κοπέλα με τα τατουάζ" και "Νευρογλωσσικός προγραμματισμός και τα tatoo".
Εστιάστε την προσοχή σας από το 0.28 ως το 0.40 του βίντεο, όπου μιλά η κοπέλα για το γεγονός. Θα προσέξατε ότι στα 0.30, 0.36 και στα 0.37-0.40 του βίντεο το κάτω μέρος του προσώπου εμφανίζει χαρακτηριστικά που σχετίζονται με το χαμόγελο και το χαρά.
Δεν είναι δυνατόν να σου έχουν "καταστρέψει" το πρόσωπο και 'σύ να χαίρεσαιγι' αυτό! Η κοπέλα δείχνει πιο πολύ χαρούμενη παρά λυπημένη. Προσπαθεί να
προσποιηθεί τη θλίψη, αλλά δεν είναι πειστική.
2. Η απόλαυση της εξαπάτησης...
Όταν κάποιος καταφέρνει να γίνει πιστευτός είναι πολύ πιθανόν να χαρεί γι' αυτό, να το απολαύσει. Αυτή είναι μια πιθανή εξήγηση για το μικροχαμόγελο της κοπέλας.
3. Νευρογλωσσικός προγραμματισμός...
Πέρα από τη "χαρά εξαπάτησης" (duping delight) που επισημάναμε πριν και η οποία είναι πολλές φορές ενδεικτική ατόμων που ψεύδονται, θα δούμε και κάποια στοιχεία σχετικά με το νευρογλωσσικό προγραμματισμό (neurolinguistic programming- nlp).
Σύμφωνα με το "Oxford English Dictionary", το nlp:
"είναι ένα μοντέλο διαπροσωπικής επικοινωνίας που ασχολείται κυρίως με το
συσχετισμό της συμπεριφοράς και της υποκείμενης σκέψης "
(της σκέψης που οδήγησε στη συμπεριφορά αυτή δηλαδή.)
Σύμφωνα με το nlp η κατεύθυνση των ματιών μας σχετίζεται άμεσα με αυτά που σκεφτόμαστε.
- Έτσι, όταν ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται οπτικά δεδομένα κοιτάμε κατά κανόνα πάνω (δεξιά ή αριστερά).
- Όταν πρόκειται για ηχητικά κοιτάμε στο ύψος των αυτιών και
- όταν έχουμε κιναισθητικά δεδομένα κοιτάμε κάτω (δεξιά ή αριστερά).
Προσέξτε πού κοιτά η κοπέλα όταν δεν κοιτά στον/στην δημοσιογράφο (όταν σπάει την οπτική επαφή δηλαδή). Παρεμπιπτόντως, το σπάσιμο της οπτικής επαφής δεν σχετίζεται με το ψεύδος. Όταν κάποιος δε μας κοιτά στα μάτια δε σημαίνει αναγκαστικά ότι ψεύδεται κιόλας.
Θα παρατηρήσατε ότι κατά κανόνα κοιτά προς τη δεξιά της πλευρά. Τα δεδομένα
της είναι είτε κατασκευασμένα είτε δεν θυμάται τι έγινε ακριβώς...
Γενικότερα, ο νευρογλωσσικός προγραμματισμός μας βοηθά να αναπτύξουμε έναν καλύτερο δίαυλο επικοινωνίας με τους άλλους (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, όπως να πείσουμε κάποιον). Μέσα από την τεχνική αυτή ξέρουμε ποιες λέξεις θα χρησιμοποιήσουμε για κάθε άτομο ανάλογα με τον τύπο του (οπτικός, ακουστικός, κιναισθητικός τύπος), ώστε να έρθουμε πιο κοντά του.