Σκέψεις | e-φιλία και social networks.

Χθες συνειδητοποίησα γι άλλη μια φορά ότι το Facebook δεν είναι ένας άψυχος χώρος όπου περνάμε απλά την ώρα μας όταν δεν έχουμε να κάνουμε κάτι πιο ενδιαφέρον... Αρχικά ήταν ένας ήχος από το chat του Facebook... κλείνω τα παράθυρα που είχα ανοιχτά εκείνη την στιγμή και βλέπω το chat μου...

Ήταν η Ν. και μου έλεγε ευγενικά ότι ήθελε να μιλήσουμε... γιατί "είχε πάθει μια φρίκη"... και ήθελε να τη μοιραστεί με κάποιον... Συμφωνούμε να τα πούμε πιο άνετα στο msn... μου δίνει το msn της και ξεκινάμε τη συζήτηση... εκείνη με ηχητικά αποσπάσματα και εγώ με το παραδοσιακό τρόπο του γραπτού σχολιασμού.

Η συζήτηση ξεκινά κάπως αλλόκοτα καθώς τα πρώτα της λόγια είναι

"Είσαι έτοιμος να ακούσεις πόσο ηλίθιο είναι το άτομο που μιλάς αυτό το καιρό;... Θα προσπαθήσω να σου τα πω πολύ γρήγορα ότι έχει γίνει μέχρι τώρα... για να μην σε κουράσω..."

Η συζήτηση λοιπόν ξεκινάει... και μου εξιστορεί τι την προβληματίζει και τι κρατάει μέσα της το τελευταίο χρόνο... η αφήγηση γίνεται πιο άμεση καθώς ο ήχος και το ηχόχρωμα της φωνής κάνουν την αφήγηση πιο προσωπική και πιο οικεία... εγώ σχολιάζω την εξέλιξη της ιστορίας μέσω γραπτού κειμένου... αρκετά άβολο... και απρόσωπο. θα έλεγα...

Η συζήτηση προχωράει και η Ν. μετά από την αρχική -δικαιολογημένη- διστακτικότητα ανοίγει τη καρδιά της και μου αφηγείται ότι είχε μέσα στη ψυχή της... μιλάμε για παραπάνω από δυο ώρες... ειλικρινά δεν έχω καταλάβει πως πέρασε η ώρα...

Είναι στιγμές που νευριάζω με τη στάση της... άλλες φορές νευριάζω με τον πρωταγωνιστή της ιστορίας μας... άλλες φορές ταυτίζομαι με τα λεγόμενα της... άλλες λέω "δεν μπορεί να συμβαίνουν αυτά..."... μια εναλλαγή συναισθημάτων και σκέψεων...
Η εναλλαγή αυτή των σκέψεων μου αποτυπώνεται στα σχόλια μου κατά τη διάρκεια της συζήτησης... η οποία ξετυλίγεται σαν κουβάρι... και φτάνουμε στο "σήμερα"... το οποίο περιλαμβάνει ένα κείμενο το οποίο για την Ν. αποτελεί την επιτομή της ηλιθιότητας...
Μου ζητά να το διαβάσω και να σχολιάσω "ήρεμα" και με κατανόηση...

Το κείμενο δεν μπορώ να το παραθέσω αλλά θα σας πω μόνο ότι ήταν σαν να διάβαζα

μυθιστόρημα... παλιών εποχών... όταν το συναίσθημα υπήρχε ακόμη στις ζωές μας... τόσο αληθινό, τόσο ανεπιτύδευτο.. τόσο ακομπλεξάριστο... τόσο μοναδικό.

Βέβαια, σε μερικά σημεία έπιασα και πάλι τον εαυτό μου να αμφιβάλει να υπάρχει όντως στη πραγματικότητα ένα τόσο δυνατό συναίσθημα που μπορεί να πυροδοτήσει ένα τόσο μεγάλο χείμαρρο σκέψεων και συναισθημάτων... Μάλλον Ν. δεν το έχω νιώσει ακόμη... ελπίζω να νιώσω και εγώ την ανάγκη να γράψω κάτι αντίστοιχο κάποτε... με διαφορετική αφορμή όμως...

Διαβάζω λοιπόν το κείμενο και αισθάνομαι τόσο πολλά μέσα μου... Η Ν. επαναλαμβάνει τα περί ηλιθιότητας που "θεωρητικά" θα έπρεπε να αισθανθώ εγώ -ή ο οποιοσδήποτε που θα διάβαζε αυτές τις γραμμές...- προς το πρόσωπό της... Εγώ από τη πλευρά μου προσπαθώ να μπω στη θέση του άλλου... του συνονόματου... δεν τα καταφέρνω όμως... προσπαθώ να τον δικαιολογήσω... μερικές φορές το κάνω... άλλες εκνευρίζομαι περισσότερο από την ίδια...

Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός, γνωρίζω μόνο την αλήθεια από την μια πλευρά... και η αλήθεια λένε έχει δύο όψεις... δεν μπορώ να κρίνω τη στάση του... το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι δεν τον δικαιολογώ...

Facebook: Friends & Strangers

Από την άλλη πλευρά του διαδικτύου όμως είναι η Ν. που μοιράστηκε με ένα "άγνωστο" [με ή χωρίς εισαγωγικά...] μια τόσο προσωπική της ιστορία, μια ιστορία που θα μπορούσε φυσιολογικά να την μοιραστεί με ένα κολλητό-μια κολλητή της... ένα άνθρωπο που θα γνώριζε και θα εμπιστευόταν...

Παρ΄όλα αυτά επέλεξε να μοιραστεί τις σκέψεις της με εμένα, ένα ακόμη "φίλο" στο αχανές κοινωνικό δίκτυο του Facebook με τον οποίο μιλάει μόλις το τελευταίο μικρό χρονικό διάστημα και με τον οποίο έχει ανταλλάξει μόνο μερικά σχόλια στα status και στα quiz του Facebook.

Όλα τα παραπάνω τα ανέφερα για να φτάσω στο σημερινό μου προβληματισμό:

"Τι μας ωθεί να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας και τους προβληματισμούς μας για τόσο προσωπικά θέματα με τους διαδικτυακούς μας φίλους περισσότερο από τους φίλους μας στη πραγματική μας ζωή;"

και επεκτείνοντας τον προβληματισμό μου ποιοι είναι οι πραγματικοί μας φίλοι;

• Αυτοί με τους οποίους είμαστε σε καθημερινή επαφή και επικοινωνία χωρίς να έχουμε συζητήσει ποτέ ουσιαστικά ο ένας με τον άλλο... δεν έχουμε ποτέ ανοίξει τη καρδιά μας.. τη ψυχή μας ή
  
• μια συζήτηση μέσω του "άψυχου" msn, myspace, facebook -όπως θέλετε πείτε το- όπου καταθέτουμε καθημερινά σε real-time τις σκέψεις μας και ότι μας απασχολεί;

Εσείς ποια έννοια δίνετε στην πραγματική φιλία;

Φίλος είναι αυτός που θα πας μαζί του για καφέ και δεν θα συζητήσεις τίποτα ουσιαστικό για να μην χαρακτηριστείς από τους γύρω σου ή για να μην χαλάσεις το κλίμα;... ή φίλος είναι ο άνθρωπος που αν και δεν τον έχεις συναντήσει ποτέ από κοντά μοιράζεται με εσένα ό,τι τον απασχολεί;

Το τελευταίο διάστημα παρατηρώ όλο και πιο έντονα ότι τα status updates στο Facebook έχουν αποκτήσει πλέον το χαρακτήρα προσωπικής αυτοψυχανάλυσης... Πολλοί από εμάς παραθέτουν τις σκέψεις τους, οτιδήποτε τους απασχολεί... σε προσωπικό και μη επίπεδο... πολλές φορές τα "μηνύματα συμπαράστασης" και υποστήριξης σε οτιδήποτε και αν σκέφτομαι είναι πολύ σημαντικά για εμένα... και δίνουν μια άλλη διάσταση στην όλη διαδικασία της ενασχόλησης μου με τα social networks.

Με κάνουν να σκέφτομαι ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που αισθάνονται τα ίδια ακριβώς με εμένα... άλλωστε όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια συναισθήματα απλώς ο καθένας τα εκφράζει με διαφορετικό τρόπο... και με διαφορετικό μέσο...

Μερικοί επιλέγουν να εκφράζουν τις σκέψεις τους στο Facebook, άλλοι στο Twitter, άλλοι στα προσωπικά τους blogs... άλλοι σε όλα αυτά... άλλοι πουθενά. Μερικοί επιλέγουν να μην εκθέτουν σε "κοινή θέα" τόσο προσωπικά ζητήματα...

Δεν ξέρω τι είναι το πιο σωστό και το πιο συνηθισμένο... απλά καταγράφω μια τάση που παρατηρώ το τελυταίο διάστημα όλο και πιο έντονα...

Συνοψίζοντας, η χθεσινή αφήγηση και ο τρόπος με τον οποίο έγινε αυτή με οδήγησαν στους παραπάνω προβληματισμούς τους οποίους και κατέγραψα εδώ... Αν σκέφτεστε ότι όσα ανέφερα παραπάνω σας εκφράζουν ή αν έχετε τον δικό σας αντίλογο για οτιδήποτε ανέφερα και επισήμανα παραπάνω εκφράστείτε ελέυθερα -χωρίς φόβο και πάθος- με ένα σχόλιο παρακάτω....

Καλή σας μέρα!

[πηγή εικόνων]

Read more »

Σκέψεις | Άντεξα, άντεξες... δεν αντέξαμε...

"How To Break Up With Your Girlfriend in 64 easy steps"

Σήμερα, καθώς και πάλι δεν μου βγαίνει να γράψω κάτι δικό μου σας παραθέτω αποσπάσματα από topics στο e-steki.gr σχετικά με ανθρώπινες σχέσεις και κυρίως τον τερματισμό μιας ερωτικής σχέσης, τον χωρισμό...

Ο χωρισμός ανέκαθεν ήταν μια δύσκολη διαδικασία. Δεν έχει σημασία τι λέει ποιος αλλά τι κατάλαβε για σένα και τι κατάλαβε για τον εαυτό του ο καθένας κατά τη διάρκεια της σχέσης. [by liontas]

Μέρος 1ο

Είναι θέμα επιλογών και συνάρτηση πολλών πραγμάτων...

• Απλώς ίσως να συνειδητοποιεί την διαφορετικότητα που πιθανώς να υπάρχει και έχει αυτογνωσία του ποιος είναι και ότι δεν σου ταιριάζει και ότι δεν μπορεί να σου δώσει αυτό που θέλεις..
• 'Η από την άλλη δεν θέλει να μπει σε αυτό το λούκι σχέσης και προτιμά την εύκολη λύση την φυγή..

Υπάρχουν πολλά ψυχολογικά συμπλέγματα για τέτοιες αποφάσεις...

Δεν είναι ότι δεν νιώθουν ή σε κοροϊδεύουν απλώς είναι εγωιστές-στριες και όχι διατεθειμένοι-ες να κάνουν θυσίες και να ζοριστούν για κάτι καλό..

Πάντως πολλές φορές στην ζωή σου θα διαπιστώσεις ότι τα συναισθήματα δεν αρκούν για να είναι δυο άνθρωποι μαζί... Είναι χίλια δυο που μπορούν να σας χωρίσουν..Άνθρωποι που σε αγαπούν θα σε πληγώσουν και το αντίστροφο..Όλα είναι στο παιχνίδι της ζωής και θα καταλάβεις αργότερα αν δεν το έχεις καταλάβει ήδη ότι έγινε για το καλό σου..

Να το θυμάσαι πάντως ότι αξίζει δεν χάνεται... Αυτοί που αξίζουν αργά η γρήγορα καταλαβαίνουν τι χάσανε και το λάθος τους... Ασχέτως αν είναι αργά πλέον...

Μέρος 2ο

Αν έχεις κάποια στιγμή ερωτευτεί, έστω λίγο, όταν χωρίσεις, για όποιο λόγο κι αν χωρίσεις, θέλεις δε θέλεις, έχεις αγαπήσει και σίγουρα θα πονέσει. Ακόμα και όντως λάθος να ήταν ο χωρισμός, πάντα μα πάντα λειτουργεί η ανάμνηση σαν παράγοντας και σε ωθεί ο πόνος.

Άρα πρέπει να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου, πρέπει να κόψεις επικοινωνία. Για να προχωρήσεις. Μόνο αφού κάνεις κάτι άλλο, περάσει καιρός, έχεις ζήσει κάτι αξιόλογο μακριά του/της, ρε παιδί μυ... Τότε μόνο αξίζει να καθίσεις κάτω και να σκεφτείς... διάολε, γιατί είναι ακόμα μέσα στο μυαλό μου;

Κοινώς, αν δεν ξαναγυρίσει... καλό δικό του. Δεν έπαψε να αγαπάει, δε σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρθηκε για τον άλλον.Αλλά ενδιαφέρθηκε πιο πολύ για τον εαυτό του. Και καλό δικό του.

Μέρος 3ο

Οι περισσότεροι θα έχετε βρεθεί σε μια σχέση, στην οποία ο ένας δίνει περισσότερα από ότι ο άλλος... Φυσικά και δεν δίνεις για να πάρεις, γιατί μετά χάνεται το νόημα, αλλά τι γίνεται όταν είναι τόσο λίγα που νιώθεις "λίγος", ενώ μια σχέση πρέπει να σε γεμίζει και να σε ανεβάζει;

Τα ζητάς λεκτικά γιατί υπάρχει πιθανότητα ο άλλος:

• 1. να φοβάται
• 2. να μην καταλαβαίνει ότι δεν δίνει αυτά που χρειάζεσαι
• 3. να θέλει να δώσει αλλά να μην ξέρει το πως...

Μέρος 4ο

Προσπαθούσε να με διώξει με λόγια σκληρά για τους δικούς του-της λόγους...

• Επειδή δεν άντεχε και ήθελε να αντιμετωπίσει τον εαυτό του-της και τα προβλήματα του μόνος του..Ή να μην τα αντιμετωπίσει καθόλου..
• Άμα ήξερα ότι δεν με ήθελε τα πράγματα θα ήταν πιο απλά θα το είχα αποδεχτεί,ασχέτως πόσο θα στοίχιζε στον εγωισμό μου..

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να το ξεπεράσω το όλο το θέμα.. Γιατί όλα γίνανε την ώρα που πίστευα ότι όλα είχαν μπει σε ένα δρόμο και είχε γίνει το "θαύμα" και οι δυο κάναμε σχέδια και όνειρα..Κοινώς εκεί που δεν το περίμενα..

Ξεπερνάς κάτι πραγματικά όταν το έχεις αποδεχτεί και αυτό τις συνθήκες... Για μένα η λέξη κλειδί είναι Αποδοχή...Το ότι βλέπεις τα γεγονότα καθαρά... Και λες η ζωή συνεχίζεται κυνηγώντας το καλύτερο..

''Αντεξα - Σάκης Ρουβάς"

Read more »

Σκέψεις | Θέμα "ελεύθερο"... ή μήπως όχι;...

Σήμερα καθώς δεν έχω βρει κάποιο συγκεκριμένο θέμα για να ασχοληθώ... αφήνω τα παρακάτω βίντεο να μιλήσουν από μόνα τους μέσα από τη τέχνη του δημιουργού τους...

Όλα είναι δημιουργίες του Δημήτρη Ζησόπουλου ο οποίος είναι Director / producer in audiovisual productions στην elixis audiovisual. Μπορείτε να διαβάσετε το πλούσιο βιογραφικό του στο blog του και κυρίως να δείτε τη δουλειά και το έργο του στο κανάλι του στο Youtube.

Last night I took my camera and took some shoots from my balkone. Rainy night in this typical orange color everywere. I missed you.

I 've tried to play it on my piano... The song: "Mple - Ton idio to Theo".

A short film about running away...

Heracletus said that. And we made it documentary

και επειδή χθες ήταν Μεγάλη Παρασκευή...

Ναός Αγίου Νικολάου - Νεοχωρούδα Θεσσαλονίκης

Επιτάφιος - Νεοχωρούδα - Αύρα χωριού - Πλήθος κόσμου - Πολλά κεριά - Ας ελπίσουμε να φωτιστούν οι ψυχές μας... Καλή Ανάσταση σε όλους!

Αι Γενεαί Πάσαι - Ω Γλυκύ Μου Έαρ... Απλά μεταφέρω ένα σχόλιο που το συνοδεύει στα comments:

Μπορεί να μην είμαι αυτό που λέμε πιστός,άλλα ξέρω να αναγνωρίζω και να σέβομαι αυτή τη γαλήνη της ψυχής.

Ζούμε με τις αναμνήσεις μας... Καθετί που ζούμε είναι μοναδικό... Η ζωή μας μαθαίνει... και εμείς μαθαίνουμε από αυτή...

Κλείνοντας να ευχηθώ και εγώ με τη σειρά μου η Ανάσταση του Χριστού να είναι και μια Ανάσταση ψυχής για όλους μας... η οποία θα ζεστάνει τις καρδιές μας και όλων των αγαπημένων μας για να προσεγγίσουμε μια διαφορετική στάση ζωής, μια ουσιαστική αλλαγή νοοτροπίας... έτσι ώστε το κάθε «τώρα» να έχει – για εμάς – αξία…

Read more »

14.3.2003 | 21 παιδιά... Αξία: 476 ευρώ η κάθε ψυχή... Αξία ζωής: Ανεκτίμητη. Θα σας θυμόμαστε.

Ήταν λίγο πριν τις 7.30 μμ και η εκδρομή πλησίαζε προς το τέλος της, όταν σε ένα στενό σημείο του δρόμου στην κοιλάδα των Τεμπών... δημιουργήθηκαν σκηνές κόλασης... Τα νοβοπάν «ξύρισαν» κυριολεκτικά την αριστερή πλευρά του λεωφορείου, ενώ η νταλίκα διπλώθηκε στα δύο... σκηνές πρωτοφανούς φρίκης. Διαλυμένα καθίσματα, κομμένες λαμαρίνες, σπασμένα τζάμια.. διαμελισμένα παιδικά κορμιά και φωνές τρόμου...

Το χρονικό του δυστυχήματος

<

Περίμεναν μήνες την εκδρομή αυτή...

ήταν τόσο κοντά στην επιστροφή...
αλλά τόσο ταυτόχρονα και τόσο μακριά...

Σίγουρα είστε καλύτερα εκεί όλοι μαζί...
Αφήστε εμάς εδώ να ασχολούμαστε
με τις ποινές, τις εγγυήσεις και τις εφέσεις...

ΘΑ ΖΕΙΤΕ ΠΑΝΤΑ
στις καρδιές των δικών σας ανθρώπων...
που θα σας αγαπούν για πάντα...

Για άλλη μια φορά δεν κάναμε τίποτα
για να μην ξαναεπαναληφθεί ότι συνέβη εκείνο το απόγευμα...

14.3.2003: 6 χρόνια πριν...
Οι εικόνες είναι ίδιες, τόσο έντονες...
τόσο ζωντανές... τόσο κοντινές...
στη μνήμη μας...

Αυτές οι λέξεις δεν έχουν κανένα νόημα...
21 ψυχές είναι στο παράδεισο
και μας παρατηρούν από εκεί... Αντίο.

21 ψυχές μας παρακολουθούν από ψηλά...
τι θα τους πούμε; ...
Τι διδαχθήκαμε από το χαμό τους; ...

Η θυσία των αγγέλων

Διαβάτη που διαβαίνεις απ τα Τέμπη
και θαμπωμένος μένεις
από του δειλινού την μαγευτική τη ρέμβη,
στάσου και ξεκουράσου λίγο εκεί
και άναψε στην μνήμη τους ένα κερί.

Δεν είναι άσκοπο, δεν είναι περιττό
γιατί στον τόπο αυτό,
ξεψύχησαν 21 άγγελοι, στης νιότης τον ανθό,
με τρόπο φοβερό.

Λίγες κουβέντες, μια προσευχή,
μα πάνω από όλα πες μια ευχή,
ποτέ ξανά να μην γενεί
Θεέ μου μια φρίκη
σαν κι' αυτή!

Δώσε μια υπόσχεση πίσω σαν κοιτάς,
πως θα προσεχείς σαν οδηγάς,
πως την ζωή θα σέβεσαι και θα τιμάς,
πως τους αγγέλους που χάθηκαν,
δεν θα ξεχνάς!

Από την Ιφιγένεια (30-4-2003)

Κάθε φορά που περνάω από εκείνο το σημείο
είναι σαν να ακούω τις κραυγές τους που στοίχειωσαν την κοιλάδα!
Ως άνθρωπος... είναι αδύνατο να ξεχάσω
εκείνη την ανοιξιάτικη βραδιά που παγώσαμε από φρίκη!

Στη χώρα της λήθης...

Read more »

Έρευνα | Social Media Marketing Topics

Στα πλαίσια μια εργασίας μου σχετικά με την επίδραση των social media στη λειτουργία και την ανάπτυξη μιας σύγχρονης επιχείρησης συγκέντρωσα παρακάτω 21 άρθρα τα οποία αναφέρονται στο "Social media Marketing".

Ειδικότερα, τα παρακάτω άρθρα επικεντρώνονται κυρίως στο τρόπο με τον οποίο οι web 2.0 εφαρμογές μπορούν να βοηθήσουν μια επιχείρηση να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες του σύγχρονου επιχειρηματικού της περιβάλλοντος και να γίνει leader στο τομέα της αξιοποιώντας στο έπακρο τις δυνατότητες που προσφέρουν τα social media σήμερα.

Καλή ανάγνωση!

Άλλωστε όπως επισημαίνει και το BusinessWeeκ:

You can use a variety of methods, including mentions on blogs and in media; comments on the content; real-time blog advertising results, and click-throughs to your company Web site...

The tools are there. The gurus who know how to use and interpret them—not so much.

[πηγή εικόνας]

Related articles by Zemanta

• Debunking One Social Media Myth (michsineath.com)

Read more »

Νεανική βία | Το περιστατικό του ΟΑΕΔ, τα social networks και η "παραδοσιακή δημοσιογραφία"

Σήμερα το πρωί ξεκίνησα τη μέρα μου με την ανάγνωση της είδησης στο xblog.gr ότι στη σχολή ΟΑΕΔ Ρέντη ένας σπουδαστής πυροβόλησε συμμαθητή και περαστικούς και μετά αυτοπυροβολήθηκε...

Στην ανάγνωση της παραπάνω είδησης αντί να εντυπωσιαστώ με τη σκληρότητα και βιαιότητα του γεγονότος μέσα μου σκέφτηκα αμέσως πως ήταν ένα ακόμη περιστατικό το οποίο ήταν θέμα χρόνου να συμβεί και στη χώρα μας... Ιδίως αν λάβουμε υπόψιν μας τη γενικότερη κατάσταση σε κοινωνικο-οικονομικό-πολιτικό-... επίπεδο θα έπρεπε να το περιμένουμε...

Άλλωστε το σημερινό τραγικό περιστατικό στη σχολή του ΟΑΕΔ στου Ρέντη αποτελεί έναν ακόμη συνδετικό κρίκο σε μια μακρά αλυσίδα παρόμοιων αιματηρών επεισοδίων, που έχουν κατά καιρούς συγκλονίσει τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, φέροντας στο προσκήνιο τις αιτίες της νεανικής βίας.

Στη συνέχεια, διαβάζω στη Καθημερινή το χρονικό της τραγωδίας. Αυτό που ξεχωρίζει είναι και πάλι η γλώσσα που χρησιμοποιείται από τον συντάκτη του άρθρου:

Συγκλονισμένη η κοινή γνώμη για το άγριο ξέσπασμα βίας ενός 19χρονου ομογενή από την Αμπχαζία, ο οποίος πυροβόλησε έναν συμφοιτητή του στη σχολή του ΟΑΕΔ στου Ρέντη, δύο περαστικούς και στη συνέχεια αυτοπυροβολήθηκε...

Άραγε γιατί είναι συγκλονισμένη η κοινή γνώμη; Οι πολίτες αυτής της χώρας ζουν σε μια άλλη παράλληλη διάσταση; Δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω τους, δίπλα τους; Δεν βλέπουν, δεν παρατηρούν; ...

Ας προχωρήσουμε όμως στη συνέχεια σε δύο ακόμη ειδήσεις που σχετίζονται άμεσα με το παραπάνω περιστατικό. Λίγες ώρες πριν μέσω του Facebook ενημερώνομαι από τον Diomidi πως έχει ξεκινήσει συζήτηση στο twitter του diakopti σχετικά με την προαναγγελία της πράξης του στο προφίλ του στο myspace από χθες!

Χαρακτηριστικά, συγκρατώ τις παρακάτω απόψεις:

• RT @magicasland sorry. αλλά δεν γίνεται να έχεις ολόκληρο οπλοστάσιο σπίτι να είσαι μοναχικός-απομονωμένος και να μην έχει πάρει πρέφα κανείς!
• RT@diakoptis στο τέλος του μηνύματος στο προφίλ του αναφέρει και ερωτική απογοήτευση. που στο διάολο ήταν φίλοι, γονείς, καθηγητές?
  
• RT@diakoptis γιατί εάν γίνεται, τότε είμαστε όλοι για κλάματα. και έχουμε να δούμε πολλά ακόμα. σταματάω να μιλάω για το θέμα. τώρα έχουν λόγο τα κανάλια
  

Στη συνέχεια διαβάζω στο Flash.gr ότι:

Σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης ο Πατμανίδης δημοσίευσε τις προθέσεις του την Πέμπτη (9/4). Σε κείμενο υπό τον τίτλο "Θα πεθάνετε όλοι" εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν στην αιματηρή ενέργεια και δημοσιεύει σειρά φωτογραφιών, όπου απεικονίζεται ο ίδιος να στοχεύει με τα όπλα του, καθώς και φωτογραφίες με τα όπλα, τις σφαίρες και το μαχαίρι που βρέθηκαν στο σάκο που είχε μαζί του.

Υπογραμμίζει, μάλιστα, με απόλυτη σαφήνεια τις προθέσεις του λέγοντας ότι όποιος βρεθεί μπροστά του "το πρωί της 10ης Απριλίου 2009 γίνεται άμεσα στόχος - δεν θα υπάρξει καμία διάκριση στην ηλικία, το φύλο ή την καταγωγή εκείνων που θα δολοφονήσω". Σημειώνεται ότι στην ιστοσελίδα του ακούγεται το τραγούδι "Free your hate" (Απελευθέρωσε το μίσος σου).

Αξίζεινα σημειώσουμε επίσης ότι δεν είναι πλέον προσβάσιμη η σελίδα του προφίλ του στο MySpace καθώς όποιος προσπαθήσει να μπει βλέπει το μήνυμα “Invalid Friend ID. This user has either cancelled their membership, or their account has been deleted”.

Ακόμη, εντύπωση μου προκάλεσε το άρθρο της Ελευθεροτυπίας με τίτλο "Τι λένε οι bloggers για τη τραγωδία στο Ρέντη". Ειλικρινά δεν περίμενα να διαβάσω ένα τέτοιο άρθρο ενώ η είδηση είναι τόσο επίκαιρη...

Μετά από λίγη ώρα διαβάζω και πάλι στο Flash.gr ότι έχει ήδη δημιουργηθεί ήδη group στο Facebook στο οποίο:

Ο δημιουργός του εμφανίζεται με ψευδώνυμο και έχει ως τίτλο του γκρουπ: "R.I.P. Dimitris Patmanidis - enas katapiesmenos iroas". Στην περιγραφή του γκρουπ αναφέρεται: "Δημήτρη μπορεί εσύ να έφυγες αλλά υπάρχουν άνθρωποι που σε καταλαβαίνουν απόλυτα".

Συνεχίζοντας τη περιήγηση μου σε αναφορές των blogs για το σημερινό περιστατικό διάβασα τη παρακάτω "άποψη ενός εφήβου για το μακελειό στη σχολή του ΟΑΕΔ". Θεωρώ πως συνοψίζει και τις δικές μου σκέψεις... το παραθέτω αυτούσιο παρακάτω:

Είμαι έφηβος και κατανοώ πως αυτό το περιστατικό που έγινε, δεν το φανταζόταν κανείς.. Όλοι οι συμμαθητές, καθηγητές και διευθυντής αυτού του μαθητή, τον περιέγραψαν ως μοναχικό, ως έναν εσωστρεφή φοιτητή που ήταν ντυμένος στα μαύρα. Φορούσε μακριές καπαρντίνες, δεν μιλούσε ποτέ, δεν συμμετείχε στο μάθημα, δεν χαμογέλαγε, ερχόταν και έφευγε μόνο. Το ήξεραν όλοι, κανείς δεν έδειχνε να ενδιαφέρεται.

• Πρώτα οι καθηγητές που το είχαν προσέξει θα έπρεπε να κάνουν κάτι. Και όμως αδιαφόρησαν και αυτοί.
  
• Οι γονείς δήλωσαν ότι το παιδί τους είχε ψυχολογικά προβλήματα και όμως τι έκαναν.
• Οι μαθητές - φοιτητές δεν τους χρειάζονται τους ψυχολόγους όπως βγαίνουν και λένε διάφοροι άνθρωποι άσχετοι ( όσο αφορά τους εφήβους και την συμπεριφορά τους ).

Πρώτα χρειάζονται ανθρώπους δικούς τους, δηλαδή τους γονείς τους. Άμα είναι απόντες μια ζωή από την ζωή ενός μοναχικού παιδιού, τότε όλα γίνονται χειρότερα.
Πρώτα λοιπόν οι γονείς πρέπει να φροντίζουν και αν βλέπουν κάποιο μεγάλο πρόβλημα, να ζητάνε βοήθεια ειδικού.

Τώρα θα επανέλθει το θέμα για τους ψυχολόγους σε σχολεία και σε σχολές.. Πάλι τα ίδια θα λέμε, αλλά και πάλι δεν θα γίνει τίποτα. Τσάμπα κόπος.. Το κράτος θέλει να βοηθήσει, σαφώς φαίνεται.. Πάλι τα ίδια μας πουλάτε, πάλι τα ίδια μας δείχνετε.. Ποιος είναι ο σοβαρός άνθρωπος που επιλέγει να στείλει έναν τηλεψυχολόγο σε παιδιά της σχολής για να τους μιλήσει; Πάτε καλά; Πως ένας άνθρωπος που βγαίνει σε εκπομπές και φωνάζει, να μπορέσει να βοηθήσει. Οι έφηβοι για αυτόν θα έχουν σχηματίσει άλλη εικόνα...

Αν κάποιοι δεν καταλάβουν εγκαίρως, να είναι σίγουροι πως θα υπάρξουν και άλλα ανάλογα περιστατικά, εδώ στην χώρα που δεν νοιάζεται για τους πολίτες της και τρώει τα παιδιά. Αλλά τι να κάνουμε, ρε ελλαδάρα αφού σε αγαπάμε, τι να κάνουμε, σε αγαπάμε, όσο και αν οι τωρινοί πολιτικοί ηγέτες σου σε σκοτώνουν με σκοπό να έχουν προσωπικό οικονομικό κέρδος. Αυτοί χάνουν την αξιοπρέπεια τους, εμείς πάλι όχι... Ότι και να κάνουν στην καρδιά μας δεν χάλανε την εικόνα μας για την Ελλάδα αλλά μόνο για αυτούς..

Σπύρος Τάγκας, 16 χρονών.

Μετά από λίγη ώρα διαβάζω την ανακοίνωση του ΟΑΕΔ για το περιστατικό και τις άμεσες ενέργειες της διοίκησης του ΟΑΕΔ μετά το περιστατικό και σκέφτομαι πόσο δίκιο έχει ο φίλος Σπύρος στο παραπάνω κείμενο του... Στην ανακοίνωση της λοιπόν η διοίκηση του ΟΑΕΔ επισημαίνει πως:

"Στη Σχολή απεστάλη αμέσως μετά το τραγικό περιστατικό ομάδα ειδικών ψυχολόγων για την υποστήριξη των μαθητών που φοιτούν στις ΕΠΑΣ του Ρέντη."

και τέλος εκφράζει "τα συλλυπητήρια της στην οικογένεια του μαθητή που κατέληξε".

Συμφωνώ πως τη στιγμή αυτή η ομάδα των ψυχολόγων είναι απαραίτητη... αλλά δεν θα ήταν καλύτερα αν είχε αποτραπεί το παραπάνω γεγονός με τη βοήθεια αυτής της ομάδας των ψυχολόγων που απεστάλη στο σχολείο ΠΡΙΝ να φτάσουμε στο σημερινό περιστατικό;

Η συνέχεια στους τηλεοπτικούς μας δέκτες σε λίγη ώρα...

• Ίσως να παρακολουθήσουμε ακόμη μια επίθεση στο ρόλο των blogs και των "ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης" και τη τρομοκρατία που υποκεινούν... Άλλωστε ο πρωθυπουργός μας έχει εκφραστεί σχετικά εδώ και λίγες μέρες...
  
• Αλήθεια, ο κ. Σφακιανάκης της Δίωξης Ηλεκτρονικού εγκλήματος θεωρεί πως έκανε πολύ καλή δουλειά και απέτρεψε το παραπάνω περιστατικό; Άλλωστε αυτή δεν είναι μια απο τις κύριες αρμοδιότητες της υπηρεσίας του;

Update: Μόλις τώρα ακούω στο Mega πως ερευνάται αν έχει αγοράσει τα όπλα [ ρώσικης προέλευσης ] μέσω διαδικτύου... Ψάξτε στο ebay έχει καλές προσφορές... Ακόμη, ενδεικτικό της "δημοσιoγραφικής κάλυψης" του γεγονότος είναι η συνεχής αναφορά στην ανάρτηση της προαναγγελίας της πράξης του στο προφίλ του στο Myspace, το οποίο φυσικά δεν αναφέρουν καθώς δεν το γνωρίζουν καν!... Ακόμη, όταν ακούς τον Πάνο Σόμπολο να επισημαίνει πως στη μακροχρόνια εμπειρία του στο αστυνομικό ρεπορτάζ δεν έχει ξανααντιμετωπίσει τέτοι γεγονός καταλαβαίνετε πως το show μόλις ξεκίνησε...
Update 2: Είχε φωτογραφία του με όπλο στο προφίλ του στο Facebook ένα μήνα πριν... Αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε...

Καλή τηλεθέαση!

[πηγή εικόνας]

Read more »