Γάζα | 'Ένα διαφορετικό κάλεσμα για ειρήνη...

Ένας πόλεμος γίνεται πάντα από δύο και τα θύματα προέρχονται και από τις δύο πλευρές. Στη Γάζα οι δύο αυτές πλευρές έχουν υποστεί τη φρίκη του πολέμου όσο κανείς άλλος όλα αυτά τα χρόνια που έχουν περάσει. Έχουμε διαβάσει πολλές αναλύσεις όλο αυτό το διάστημα για το σκοπό και τα γεωπολιτικά, οικονομικά, πολιτικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τη μακροχρόνια αυτή διαμάχη.




Μερικές φορές όμως αρκούν ορισμένα δευτερόλεπτα ενός βίντεο για να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πως και οι δύο λαοί αναζητούν την ειρήνη και την ελευθερία. Ο καθένας για διαφορετικούς λόγους αλλά και οι δύο έχουν ένα κοινό: θέλουν να ζήσουν επιτέλους σε ένα ειρηνικό και ασφαλές περιβάλλον, θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι!




Τελικά ο αγώνας των αδικημένων, δεν γίνεται μόνο με όπλα σιδερένια,
εισαγόμενα από τις διάφορες μεγάλες δυνάμεις. Αυτή η μικρή κοπέλα,
ονόματι Αθανασία, μάς θυμίζει, ότι εν αρχή είναι ο Λόγος
(με τις
διάφορες σημασίες του Λόγου). Ο Αγώνας της Αθανασίας λοιπόν έδωσε στο
ποίημα, περισσότερη ποιητικότητα, ζωή και υπόσταση.
Κάποια ποιήματα
ξεπερνάνε τη φήμη των ποιητών τους, ιδού ένα παράδειγμα. Το ποίημα που ακούτε στο παραπάνω βίντεο κυκλοφορεί χωρίς υπογραφή ποιητή στο διαδίκτυο, το υπογράφει όμως μια φλογερή αγνή φωνή.


Παλαιστίνιος

Παλαιστίνιος, το όνομά μου Παλαιστίνιος

Το χάραξα παντού

Μ' εξέχουσα γραφή, υπερβαίνοντας όλους τους τίτλους

Με κυνηγάνε τα γράμματά του... συμβιώνουμε, με τρέφουνε

Διαδίδουν στην ψυχή μου την πυρά, σφύζουν στις φλέβες μου

Τα σπήλαια στα βουνά του ποταμού με ξέρουνε, με γνωρίζουν

Έβαλα την μεγάλη ενέργεια και είπα στο έθνος μου: «Γίνε»

Ο Σαλαδίνος, στα έσχατα βάθη μου, μού φωνάζει

Ο αραβισμός μου, στην εκδίκηση, στην απελευθέρωση με καλεί

Οι σημαίες μου οι διπλωμένες στους λόφους της Χατίν

Η φωνή του μουεζίνη του Αλ- Άκσα μας φωνάζει: «Βοηθήστε με»

Χιλιάδες αιχμάλωτοι, χιλιάδες φυλακισμένοι

Καλούνε το έθνος το μεγάλο, φωνάζουν στα εκατομμύρια

Λένε: «ελάτε στα Ιεροσόλυμα, ελάτε στο προορισμό της πίστης.

Ελάτε σε πόλεμο που συντρίβει την αδικία, και σκοτώνει τη Σιών.

Υψώνει στον ουρανό του κόσμου τη σημαία της Παλαιστίνης»

Και βροντά ο λόγος μου, πηγαίνει...

Παλαιστίνιος... Παλαιστίνιος...Παλαιστίνιος...



O πόλεμος στη Γάζα μπήκε πάλι στο προσκήνιο της παγκόσμιας επικαιρότητας, με εικόνες φρέσκου αίματος και πληροφορίες για τόνους βομβών. Υπάρχουν όμως και μερικοί πιτσιρικάδες ισραηλινοί, αγόρια και κορίτσια που δεν υπηρετούν στον ισραηλινό στρατό (στο Ισραήλ υπηρετούν και οι γυναίκες υποχρεωτικά), ακριβώς γιατί έχουν μια άλλη άποψη για το πώς πρέπει να ζήσουν με τους Παλαιστίνιους.

πηγή

Ζητούν από τους πολίτες όλου του κόσμου να υπογράψουν μια διαμαρτυρία προς το Ισραηλινό υπουργείο άμυνας (αυτό που τώρα βομβαρδίζει…..) για τη λευτεριά τους! Είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει ο καθένας σήμερα.

Στο κράτος του Ισραήλ αντίθετα από ότι θα περίμενε κανείς, υπάρχει μία αρκετά παλιά παράδοση αρνητών στράτευσης, παρά το γεγονός ότι το Ισραήλ βρίσκεται σε συνεχή πόλεμο, ο στρατός αποτελεί "τάμπουλα ράσα" ακόμη και για ανθρώπους που αντιδρούν στις πολιτικές των κυβερνήσεων και το κόστος της άρνησης για πολιτικούς λόγους είναι μεγάλο, καθώς ακολουθούν φυλακίσεις και γενικότερα αντιμετωπίζεσαι ως «μαύρο πρόβατο « από την κοινωνία. Επιπλέον ο ίδιος ο στρατός είναι μία σημαντική μορφή απασχόλησης και προώθησης καριέρας.

Οι αρνητές στράτευσης άρχισαν να γίνονται μαζικό κίνημα, με τον πόλεμο του Λιβάνου την δεκαετία του ’80 και το ξέσπασμα της πρώτης ιντιφάντα στα τέλη της ίδιας δεκαετίας. Μετά το 2000 και την επιδείνωση της κατάστασης,
  • εμφανίστηκαν νέες ομάδες αρνητών στράτευσης, ενώ υπάρχουν και
  • κινήσεις στρατιωτών που καταγράφουν το τι γίνεται στα κατεχόμενα και τα εκθέτουν στην κοινή γνώμη.
Οι αρνητές στράτευσης προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, παραδοσιακοί αντιμιλιταριστές αριστεροί, αναρχικοί, αλλά και κάποιοι που δηλώνουν «σιωνιστές», αντιδρώντας ωστόσο στη συνεχιζόμενη κατοχή παλαιστινιακών εδαφών και όσα συμβαίνουν εκεί από τον ισραηλινό στρατό.

Το τελευταίο επεισόδιο αφορούσε την πρόσφατη φυλάκιση του Ούντι Νιρ, 18 ετών από την Χερτσελία, που στάλθηκε στις φυλακές στις 21 Αυγούστου επειδή αρνήθηκε να υπηρετήσει στον ισραηλινό στρατό. Ο Νιρ είναι ένας από την ομάδα αποφοίτων λυκείου που είχε υπογράψει πρόσφατα μία κοινή διακήρυξη άρνησης στράτευσης.
  • Η ομάδα, που αποκαλείται «Η Επιστολή των Αποφοίτων του 2008(Shministim Letter 2008)-Αρνούμαστε την Κατοχή», έχει σελίδα στο Facebook.com και θεωρούνται ήρωες συνείδησης στην ιστοσελίδα της New Profile. Διαβάστε περισσότερα για τη οργάνωση αρνητών στράτευσης New Profile εδώ
Μπορείτε να πληροφορηθείτε για περισσότερες παρόμοιες ενέργειες εδώ

πηγή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Powered by Blogger