Αν ξαφνικά δείτε να περνάει από δίπλα σας κάποιος ντυμένος με κίτρινα ρούχα και περίεργα γυαλιά και λίγο μετά δείτε κάποιους ντυμένους με άσπρα σεντόνια να τρέχουν κοιτώντας τα κινητά τους τηλέφωνα, μην τρομάξετε. Απλώς ορισμένοι αποφάσισαν να μεταφέρουν το PacMan από τον ηλεκτρονικό κόσμο στον πραγματικό... Τα παιχνίδια πόλης κυριεύουν τους δρόμους. Άρθρο στο Βήμα της Κυριακής. Άνθρωποι στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στην Κίνα και στην Ιαπωνία παίζουν ομαδικά παιχνίδια μέσα στις πόλεις χρησιμοποιώντας τα νέα τηλεπικοινωνιακά συστήματα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι συμμετέχουν σε παιχνίδια όπως το παιχνίδι του θησαυρού κ.ά. , στα οποία χρησιμοποιούνται συστήματα δορυφορικού εντοπισμού (GPS), ψηφιακές κάμερες και κινητά τηλέφωνα, όπου οδηγίες και πληροφορίες για την εξέλιξη των παιχνιδιών δίνονται κυρίως μέσω γραπτών μηνυμάτων. Τα «παιχνίδια της πόλης», όπως ονομάστηκαν, έχουν διάφορα σενάρια (ανακάλυψη κατασκόπων, ανακάλυψη και «εξολόθρευση» βαμπίρ, κ.ά.), αλλά το δημοφιλέστερο είναι το κλασικό κυνήγι του θησαυρού με το έπαθλο να βρίσκεται συνήθως κρυμμένο σε περίεργα, εξωτικά ή δύσβατα σημεία, όπως για παράδειγμα σε κάποιο υποθαλάσσιο σημείο. Εκτός από το καθαρά ψυχαγωγικό κομμάτι, υπάρχει και η κοινωνιολογική διάσταση του θέματος. Πολλά παιχνίδια πόλης αποτελούν μεταφορές γνωστών videogames.
Ένα από αυτά, που έχει μεγάλη επιτυχία στη Νέα Υόρκη, είναι το Pac-Manhattan, όπου κάποιος ντύνεται PacMan και προσπαθεί να ξεφύγει από τους παίκτες που έχουν επιλέξει τον ρόλο των φαντασμάτων (έχοντας φυσικά ντυθεί αναλόγως), οι οποίοι τον κυνηγούν φυσικά στο Μανχάταν, αλλά και σε άλλες περιοχές της αμερικανικής μεγαλούπολης.
Αλλο δημοφιλές παιχνίδι είναι το Uncle Roy all around you (Ο θείος Ρόι παντού γύρω σου) το οποίο δημιούργησε μια ομάδα Άγγλων καλλιτεχνών που ονομάζεται Blast Theory και η οποία ασχολείται τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη τέτοιων παιχνιδιών. Στόχος των παικτών είναι να εντοπίσουν τον θείο Ρόι πριν λήξει ο προκαθορισμένος χρόνος του παιχνιδιού και φυσικά το πεδίο της δράσης είναι η πόλη, με τα κινητά τηλέφωνα να αποτελούν το μέσο παροχής οδηγιών και πληροφοριών. Ασφαλώς, όπως και σε κάθε street game, η κατασκευή κινητών τηλεφώνων που διαθέτουν ενσωματωμένο GPS έχει λύσει τα χέρια των παικτών, οι οποίοι δεν χρειάζεται να μεταφέρουν και να χειρίζονται πολλές συσκευές.
Η εταιρεία παιχνιδιών Hasbro έφτιαξε ένα είδος Μονόπολης στο Λονδίνο, όπου χρησιμοποιούνται οι αληθινές τοποθεσίες και οι μετακινήσεις γίνονται με 18 ταξί συνδεδεμένα με GPS.
Στη Νότια Αυστραλία, ένα πανεπιστήμιο μετατράπηκε μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας σε σέτινγκ για το γνωστό ηλεκτρονικό παιχνίδι Doom.
Στη Σουηδία, στη Ρωσία, στην Ιρλανδία, στη Φινλανδία και στην Κίνα μεγάλη επιτυχία έχει το παιχνίδι BotFighters, το οποίο αποτελεί μια παραλλαγή του δημοφιλούς βιντεοπαιχνιδιού Dungeons & Dragons, στο οποίο κάθε παίκτης καλείται να υποδυθεί κάποιον συγκεκριμένο χαρακτήρα ή ρόλο, ακολουθώντας την ορολογία αυτών των παιχνιδιών. Στo BotFighters οι παίκτες πρέπει να ερευνούν την πόλη και να «συγκρούονται» για την κατάκτηση συγκεκριμένων περιοχών. Ασφαλώς, οι επιθέσεις και τα χτυπήματα γίνονται με τη μορφή γραπτών μηνυμάτων ανάμεσα στους παίκτες.
Όπως όμως γνωρίζουμε όλοι, πολλές φορές, είτε σε κάποιες περιοχές είτε στο εσωτερικό κάποιων κτιρίων, δεν έχουν σήμα τα κινητά τηλέφωνα. Έτσι έχουν δημιουργηθεί και παιχνίδια στα οποία έχει ληφθεί υπόψη και αυτή παράμετρος. Ένα από αυτά ονομάζεται Can you see me now? (Μπορείς να με δεις τώρα;) και αποτελεί τη σύγχρονη μεταφορά του Κλέφτες και Αστυνόμοι.
Κάποιοι έχουν τον ρόλο του αστυνομικού o οποίος καταδιώκει τους παρανόμους με τη βοήθεια των GPS και οι παράνομοι αναζητούν καταφύγιο σε περιοχές και κρυψώνες που δεν πιάνουν τα σήματα των κινητών και των δορυφορικών συστημάτων εντοπισμού θέσης ή σε σημεία όπου μπορεί να υπάρχουν παρεμβολές.
Ακόμη, παραθέτω την άποψη του κ. Καρύδη σχετικά με την αξιοποίηση αυτού του είδους των παιχνιδιών στην εκπαίδευση. Έχει πολύ ενδιαφέρον και αποτελεί μια πρόκληση για όλους μας (φοιτητές, καθηγητές) να μπορέσουμε να οργανώσουμε κάτι αντίστοιχο στο άμεσο μέλλον. Θα ήταν κάτι διασκεδαστικό και εκπαιδευτικό ταυτόχρονα τόσο για τους παίκτες όσο και τους διοργανωτές του παιχνιδιού! Πραγματικά εντυπωσιακό!
Θα μπορούσαμε αυτό να το αξιοποιήσουμε στην εκπαίδευση; Ένα κυνήγι θησαυρού γνώσεων που θα αναπτύσσεται με την υποστήριξη των μηχανών γεωεντοπισμού (GPS) ακούγεται ως δελεαστική ιδέα. Στα όρια της (μικρής μας) πόλης μπορούμε να οργανώσουμε διαγωνισμό "πατριδογνωσίας" που θα αφορά είτε μόνο την τάξη μας (οι μαθητές χωρίζονται σε ομάδες) ή ακόμα και ανάμεσα σε σχολεία. Θέτουμε ερωτήματα που αφορούν την πλούσια ιστορία της, αναζήτηση πληροφοριών στις βιβλιοθήκες, τα μνημεία, τα αγάλματα, τα ιστορικά κτήρια, τη λογοτεχνία, πρόσωπα, σημεία κ.ά. Ουσιαστικά ένα μεγάλο webquest/ ιστοεξερεύνηση στήνεται ...υπαιθρίως.
- Μέσω του GPS τους οι μαθητές θα εντοπίζουν σημεία γνωστικού ενδιαφέροντος,
- ενδιάμεσα μπορούν σε κιόσκια (ουσιαστικά laptops που θα έχουμε στήσει σε ορισμένα σημεία) να αναζητούν πληροφορίες διαδικτυακά,
- θα μπορούν τα μέλη κάθε ομάδας μέσω sms να ανταλλάσσουν πληροφορίες, να οργανώνουν την έρευνά τους, να ορίζουν ρόλους, προτεραιότητες κλπ.
- 1. Ομαδοσυνεργατική μάθηση
- 2. Ανακαλυπτική γνώση.2. Ευριστική μάθηση.
- 3. Διεύρυνση της κοινωνικής δικτύωσης των παιδιών. Οι ΝΤ δε λειτουργούν απομονωτικά.
- 4. Νέος γραμματισμός
- 5. Ζωντανό παιγνίδι έξω στις γειτονιές.
Διαβάστε ακόμη ένα παλαιότερο σχετικό άρθρο που είχα δημοσιεύσει σχετικά με ένα πείραμα του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών ο οποίο μελετά τη πραγματικότητα του μέλλοντος σήμερα αξιοποιώντας παρόμοιες τεχνικές με αυτές που αναφέρθηκαν παραπάνω.