Το μάνατζμεντ προέρχεται από το λατινικό manum agere, που σημαίνει “διά χειρός καθοδήγηση”. Σε κάθε οργάνωση υπάρχουν τρία χαρακτηριστικά: οι στόχοι, η δομή της οργάνωσης και -φυσικά- οι άνθρωποι. Έχοντας συγκεκριμένους πόρους (κεφάλαια, άνθρωποι, ιδέες κ.λπ.) προσπαθούμε να επιτύχουμε συγκεκριμένους στόχους. Αν δεχθούμε ότι μάνατζμεντ σημαίνει πως όλα πρέπει να γίνουν καλύτερα και πιο γρήγορα, μαζί ή μέσω άλλων ανθρώπων, οι λέξεις “κλειδιά” είναι: οργάνωση, έλεγχος, συντονισμός.
Τα τελευταία πενήντα χρόνια έχουν γραφτεί πάμπολλα βιβλία και άρθρα για τη διοίκηση ανθρώπων και τη διεύθυνση οργανισμών. Άλλο όμως η θεωρία και άλλο η πράξη. Ας δούμε κάποιες από τις πρακτικές που εφαρμόζονται -από λίγους [εδώ γελάμε ελεύθερα!...], ελπίζουμε, μάνατζερ- στην Ελλάδα και αλλού και ας τις συγκρίνουμε με τη θεωρία των βιβλίων. Οι τίτλοι που ακολουθούν είναι αυθαίρετοι και σίγουρα καθόλου επιστημονικοί.
- 1. Μάνατζμεντ κινδυνολογίας και κρίσης.
Ο διοικών (μάνατζερ, διευθυντής ή ιδιοκτήτης) αφήνει να διαδίδεται συνεχώς ότι “δεν πάμε καλά” ή “θα κλείσω το δικό σας υποκατάστημα ή τμήμα επειδή δεν πάτε καλά”, ή “η αγορά γενικώς δεν πάει καλά και ο ανταγωνισμός…”.
- 2. Μάνατζμεντ κατωτερότητας.
Εδώ, με τη συνεχή αναφορά παραδειγμάτων,ο διοικών εξασκεί πίεση σε έναν υπάλληλο -ή ακόμα και σε ολόκληρο τμήμα- τονίζοντας τη χαμηλή απόδοση σε σχέση με άλλους. Τα όποια προβλήματα πάντα προσωποποιούνται. Δεν φταίνε οι συνθήκες, αλλά συγκεκριμένα άτομα που διαρκώς συγκρίνονται με άλλα.
Όσο πιο δυνατά φωνάζω τόσο γίνεται πιο κατανοητό το μήνυμά μου. Ασκώντας ψυχολογική πίεση στους υπαλλήλους, με φωνές και -πολλές φορές- ύβρεις, αυξάνεται η αποδοτικότητά τους και δεν μπορούν να “λουφάρουν” ή να κάνουν λάθη.
- 4. Μάνατζμεντ του ξερόλα.
“Εγώ έφτιαξα αυτή τη δουλειά” ή “εγώ δουλεύω τόσα χρόνια, κάτι παραπάνω ξέρω”. Χωρίς σχόλια.
- 5. Μάνατζμεντ του τεχνοκράτη.
Μάνατζμεντ με διαγράμματα και προχωρημένες αναλύσεις που δεν καταλαβαίνει κανείς -πολλές φορές, ούτε αυτός που τις κάνει! Συνήθως, αυτοί οι μάνατζερ την κυρίως δουλειά την κάνουν μέσω των γραμματέων τους, καθώς οι ίδιοι δεν έχουν χρόνο γι’ αυτά. Αν σε δουν στο διάδρομο σού λένε ότι θέλουν να “τα πείτε” κάποια στιγμή, αλλά τελικώς δεν “τα λέτε” ποτέ, επειδή απλώς δεν προλαβαίνουν. Σημασία εδώ έχουν τα νούμερα.
- 6. Μάνατζμεντ τού “λέω, ξεχνάω και αναβάλλω”.
Πολλοί μάνατζερ αποφεύγουν τις σαφείς οδηγίες, ξεχνούν τις οδηγίες που έχουν δώσει και αναβάλλουν, συνήθως, να αντιμετωπίσουν τα όποια προβλήματα. Οι συνηθισμένες φράσεις εδώ είναι: “δεν το είπα εγώ αυτό” ή “άσε με να το σκεφτώ”.
- 7. Μάνατζμεντ της σχετικότητας του χρόνου.
Η πλήρης κατάργηση της έννοιας του χρόνου όπως την ορίζει η παραδοσιακή Φυσική:
-Πότε το θέλετε αυτό;
-Χθες το απόγευμα.
- 8. Μάνατζμεντ, “κάνω ό,τι κάνει το αφεντικό μου”.
Ακολουθούμε πάντα κατά βήμα τον προϊστάμενό μας και κάνουμε ακριβώς ό,τι λέει. Δεν μας αρέσουν οι καινούργιες ιδέες, επειδή αυτές σημαίνουν περισσότερη δουλειά για εμάς. Η “διαδικασία” είναι η… μαγική λέξη.
- 9. Διοίκηση διά της απουσίας.
Πόρτες ερμητικά κλειστές σε ένα γραφείο που συνήθως είναι άδειο, ανάθεση των πάντων σε άλλους, ένα όνομα που όλοι το γνωρίζουν, αλλά δεν πολυθυμούνται το πρόσωπο. Η… αόρατη εξουσία. Εδώ, είναι σημαντικός ο ρόλος της “αυλής” του Ηγεμόνα.
- 10. Μάνατζμεντ του καλού παιδιού.
Όταν δεν ξέρω τι λες, απλώς κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου και ενίοτε επαναλαμβάνω τις δικές σου φράσεις. Προσέχω τι φοράω και χαμογελάω σε όλους. Ό,τι ζητάω, το ζητάω σαν χάρη.
- 11. Μάνατζμεντ τού “να οργανωθούμε”.
Ατελείωτες συναντήσεις (meetings) μεταξύ μάνατζερ για να ακούσουν αυτό που οποιοσδήποτε υπάλληλος μπορεί να τους πει σε δέκα λεπτά. Το… σύνθημα είναι ότι “πρέπει να οργανωθούμε”. Αυτή η δυνητική διαδικασία μπορεί να επαναλαμβάνεται κάθε εβδομάδα, επί μήνες.
- 12. Μάνατζμεντ “λα φαμίλια”.
Όταν οι ιδιοκτήτες δεν κατανοούν, αλλά και δεν βρίσκουν λόγο να κατανοήσουν τις διακριτές γραμμές μεταξύ ιδιοκτησίας, διοίκησης και οικογένειας. Η ιεραρχική δομή της επιχείρησης μιμείται την ιεραρχική δομή του σπιτιού τους. Η κατάσταση γίνεται ιδιαίτερα γραφική, όταν οι έριδες τους σπιτιού… επισκέπτονται το γραφείο.
- 13. Μάνατζμεντ της ανάλωσης - Μπερν (Burn) μάνατζμεντ.
Είτε με πίεση είτε με υποσχέσεις, κάθε υπάλληλο τον φτάνουμε στα όρια της απόδοσής του. Όταν πια δεν μπορεί να αποδώσει το ίδιο καλά, τον απομακρύνουμε και εφαρμόζουμε ακριβώς την ίδια τακτική σε έναν νέο υπάλληλο.
Θέλω να βλέπω, να ακούω, να εγκρίνω τα πάντα. Δεν μου αρέσει, αλλά πρέπει να ελέγχω τα πάντα, διότι διαφορετικά δεν γίνεται ποτέ σωστή δουλειά. Τα πάντα πρέπει να περνάνε από το γραφείο μου.
- 15. Ιντέλιτζενς - ρουφιάν μάνατζμεντ.
Συγκεντρώνω όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για τον οργανισμό μου και δεν τις μοιράζομαι με κανέναν. Ζητώ από τον καθένα χωριστά να μου πει τη γνώμη του για όλους τους άλλους.
ΦΑΙΔΩΝ Γ.Λ. ΚΥΔΩΝΙΑΤΗΣ
ΠΗΓΗ: Ένθετο “Ανοιχτό MBA” της εφημερίδας “ΤΑ ΝΕΑ”.
Copyright 2005 Δημοσιογραφικός οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε.
ΥΓ. Το BizWriter αποτελεί μια πραγματικά απίστευτη πηγή γνώσης και προβληματισμού γύρω από τα γνωστικά αντικείμενα του μάνατζμεντ και του μάρκετινγκ με ιδιαίτερη έμφαση στο ίντερνετ μάρκετινγκ.
Κυριακή, Οκτωβρίου 05, 2008
Chris Zlatis
