Αναδρομή στο παρελθόν...

θυμαμαι τα χρονια που περασα στο Γυμνασιο
τη στιγμη που συμβαινουν .... αλλα πολυ μετα...
οταν πια εχεις φυγει πολυ μακρια απο οτι εμπεριεχει η εννοια "σχολειο" ....
εν τουτοις παντα θα θυμαμαι την αγαπη και τη στοργη με την οποια με αγκαλιασαν οι ανθρωποι αυτοι εκεινα τα χρονια ...



τα 3 χρονια στο Λυκειο
στη Νεοχωρουδα... στο χωριο μου... με τους δασκαλους, το κ. Δουβλεκα, τη κ. Ποριαζη, τη κ. Σιωπη, τη κ. Τολερη, το κ. Φενερη που μου εμαθαν πολλα, παρα πολλα... τα οποια αν και δεν καταλαβαινεις τοτε... στη Μενεμενη ... καθε μερα λεοφωρεια, περπατημα,καγκελα... τρενα...κινδυνος... ωραια η αισθηση του κινδυνου!... σχολειο...μαθημα...
αχ ποσο μου εχει λειψει η αισθηση και η ατμοσφαιρα του σχολειου! - θα ηθελα παρα πολυ να ξαναζησω αυτες τις στιγμες - ...εστω και για λιγο ....



και μετα τις τρεις χρονιες, τρεις χρονιες γεματες αγωνια, προσπαθεια αλλα και χαβαλε...

κ. Πιτσιαβα ... "Πιτσι" μας ... ησουν πραγματικος δασκαλος για εμενα!...θυμαμαι ακομη οταν μου ειπες χωρις να με γνωριζεις ακομη καλα οτι ¨Εσυ Ζλατη θα γινεις Τεχνοκρατης... ετσι σε κοβω!" .... δεν επεσες καθολου εξω ... αυτο ακριβως θα γινω....

εχω ακομη τα φυλλαδια που μας εδινες και μας ανοιγες ενα καινουριο κοσμο... μας ανοιγες τη πορτα για το πραγματικο κοσμο .... το κοσμο της ΖΩΗΣ!... με οδηγο ΕΜΑΣ!, τον εαυτο μας....! "Η σακα" θα με συντροφει παντα.... προφητικο το αρθρο που μας ειχες μοιρασει τη τελευταια μερα πριν το τελος!, πριν να αρχισουν οι Πανελληνιες ... και ο καθενας να παρει το δρομο του...



κ.Ματο παντα θα σας εχω στο μυαλο και στη καρδια μου... ησασταν πραγματικος καθηγητης για ολους μας... σας ευχαριστω για οτι κανατε για εμας... μπορει να μην θυμαμαι και πολλα μαθηματικα απο αυτα που καναμε μαζι στη τριτη λυκειου στη θετικη κατευθυνση... αλλα παντα θα θυμαμαι και θα νοσταλγω τις στιγμες που περασα την ωρα του μαθηματος σας... πραγματικα αξεχαστες και μοναδικες....
Παντα θα εχω στο μυαλο μου και θα προσπαθω να με χαρακτηριζει το ηθος και η ακεραιοτητα του χαρακτηρα και της προσωπικοτητας σας...



Ιδιαιτερα θυμαμαι το Λυκειαρχη μου που πιστεψε σε εμενα απο τις πρωτες μου στιγμες στο Λυκειο και με δεχθηκε στο Λυκειο του παρ'ολο που θα μπορουσε να μην το ειχε κανει... σας ευχαριστω για τα ταξι και για τις διευκολυνσεις στις μετακινησεις μου και για το πραγματικο ενδιαφερον που δειξατε για εμενα προσωπικα και για τη προοδο μου ...



και μετα απο το Λυκειο... Ιουνης 2004... σημαδιακη χρονια .... οι Πανελληνιες .... αγχος, αγωνια... αναμεικτα συναισθηματα.... χαρα, απογοητευση... διαδεχονταν η μια την αλλη...συνεχως...

15 ημερες - 10 μαθηματα....

...κρινουν τα παντα... τουλαχιστον ετσι νομιζα τοτε! ....

Πανελληνιες.... οσο και αν φανει παραξενο σε μερικους.... οι στιγμες που ζεις τις 15 αυτες ημερες τις θυμασαι για παντα... μενουν χαραγμενες στη μνημη σου....

τοσες αναμνησεις, το σχολειο, οι αιθουσες, η αναμονη, οι επιτηρητες, τα θεματα... ολα παλουκια μας φενοτανε ρε γαμοτι μου... απο το πιο ευκολο μεχρι το ποιο δυσκολο θεμα...

Φυσικη, Μαθηματικα... ξεχνιουνται αυτα τα θεματα? .... απορω ποιος τα σκεφτηκε και τα προτεινε... ιδιως αυτο το 4ο της Φυσικης .... το θυμαμαι ακομη και σημερα... εξωπραγματικο τελειως.... ακυρο .... αλλα τι να πεις.... τουλ ενα 10,8 το εγραψα...

...ααα, ναι ... η εκθεση... τι σοβαρο θεμα.... "Αθλητισμος"... εδω ειμαστε... γραφεις οτι σου ερχεται στο κεφαλι... χωρις πολυ αναλυση... αλλα με συγκροτημενη σκεψη παντα! .... και τσουπ... να και το 17,5 στην εκθεση! .... ποιος να το περιμενε.... αλα δεν εχω παραπονο... τουλαχιστον ο αθλητισμος δεν ηταν τοσο ακυρο θεμα οσο τα Αδεσποτα στη Β΄ Λυκειου...

αχ... ωραιες στιγμες....

Ιστορια.... αχ τι ωραιες πηγες.... αχταρμα τα εκανα... ολα τα γεγονοτα τα εγραψα αναποδα.... πρωτα οι τελευταιες σελιδες και μετα οι πρωτες ... οτι να'ναι... αλλα τουλ. ενα 16.5 το τσιμπησα και απο εκει ....

μετα η κατευθυνση ... Χημεια .... α ρε Χημεια .... ωραιο μαθημα .... με τοσες ασκησεις που ειχα λυσει στο φροντηστηριο με τη Νατασα.... Α ρε Νατασα... πραγματικα ησουν απιστευτη.... τι δεν θα εδινα να κανω και παλι μαθημα μαζι σου... απο εσενα εμαθα Χημεια ...

και μην αγχωνεσαι ... Βγαινω τωρα.... δεν μενω μεσα οπως τοτε.... προσπαθω οσο μπορω τουλαχιστον...

Αχ... κ. Τζεκη... δεν θα ξεχασω ποτε αυτο το "Κυριε Ζλατη..." που μου λεγατε ολη την ωρα...

Αλλα εκεινο το κορυφαιο "Δεν διαβασατε κυριε Ζλατη? Δεν το ξερετε? .... " Αχ, με ΠΛΗΓΩΝΕΤΕ κυριε Ζλατη.... " Δεν θα το ξεχασω ποτε....



Οσο για το κ. Πουρλιακα.... ας το τρελο στη τρελλα του- ωραιο τρελλο ομως... με αποψη! - .... αν περιμενα απο εσας να μαθω Φυσικη... τρεχα γυρευε ... εσεις και το βιβλιο του Σαββαλα θα επρεπε να ειστε δυο σε τιμη ευκαιριας "2 σε 1" .... αλλα παρ ολα αυτα εκεινο το 15 στη Φυσικη και το αμημιτο σχολιο που κανατε οταν ηρθα να παρω τους βαθμους στο α' τετραμηνο "Αφου δεν διαβαζει μωρε...." ... ηταν πραγματι κορυφαιο ....



και μετα τις πανελληνιες, το μηχανογραφικο... βλεπεις τις βασεις... καταλαβαινεις ισως για πρωτη φορα οτι τα πραγματα ζοριζουν... βλεπεις οτι το Οικονομικο στο ΑΠΘ δεν το ποιανεις... παρακαλας να πεσουν οι βασεις για να περασεις... το συζητας με ολους τους γνωστους σου... προσπαθεις να βρεις σχολες που να σε γεμιζουν και να σου προκαλουν ενδιαφερον .... ψαχνεις στο ιντερνετ... αχ, αυτο το site http://www.baharakis.gr/ ποσες φορες το ειδα ενας θεος ξερει ... Ψαχνεις, ψαχνεις .... σχολες που να μην ειναι μακρια απο το σπιτι σου... Φοβασαι να φυγεις απο τη σιγουρια του σπιτιου για να πας καπου μακρια... χωρις να γνωριζεις τι θα συναντησεις.... Φοβασαι το ΑΓΝΩΣΤΟ ... Φοβασαι ... Δεν θελεις να κανεις μια νεα αρχη στη ζωη σου.... ενα αποφασιστικο βημα προς την ενιλικιωση... ολα αυτα στροβιλιζουν το μυαλο σου ... ολοι - καθηγητες, συγγενεις, φιλοι, γονεις - προσπαθουν να σε κατευθυνουν σε σχολες ηδη γνωστες και καταξιομενες ... αλλοι σου λενε "Μακρια απο Φυσικο, Μαθηματικο, Χημικο... πανε γραψου στον ΟΑΕΔ καλυτερα απο τωρα..." ... και εσυ ψαχνεις ... και εκει που ψαχνεις βλεπεις οτι κατω κατω , χαμηλα στο μηχανογραφικο σου υπαρχει μια σχολη που λεγεται ...Ακου τιτλος τωρα ... " ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ " .... Δεν σου γεμιζει το ματι! ... παρ ολα αυτα το ψαχνεις .... βλεπεις οτι ειναι ενδιαφερουσα, εχει πολυ καλο προγραμμα σπουδων, ειναι καινουριο τμημα και προπαντων ασχολειται με Νεες Τεχνολογιες και Οικονομικα - οτι δηλαδη με ενδιεφερε .... - ... μετα παρατηρεις ομως οτι ναι μεν, αποτελει τμημα του Πανεπιστημιου Μακεδονιας .... απο την αλλη ομως το εχουν εξοριστο στη ΝΑΟΥΣΑ! ... και λες ωχ μωρε ποιος παει στη Ναουσα τωρα... καλα ειναι για βολτιτσα αλλα οχι και να μενεις εκει μονιμα.... Μεσα σου ομως ο λογος που απορριπτεις τη Ναουσα δεν ειναι αλλος απο το ΦΟΒΟ που νοιωθεις για τη καινουρια αρχη, το νεο ξεκινημα που πρεπει να κανεις στη ζωη σου... μακρια απο τη προστασια των γονεων και το ασφαλες περιβαλλον που ζουσες μεχρι σημερα...



Παρ ολο που σου αρεσει περισσοτερο η σχολη της Ναουσας... εσυ πας και βλεπεις πως ειναι το πανεπιστημιο της Βεροιας... ΚΟΥΛΟ τελειως ετσι? ... και ενω ολοι ειναι σιγουροι οτι τελικα θα πας στη Βεροια καθως ποιανεις τη βαση της σχολης στα σιγουρα...

τη τελευταια μερα πριν να καταθεσεις το μηχανογραφικο σου ... το μηχανογραφικο που θα καθορισει που θα περασεις τα υπολοιπα 4 τουλαχιστον χρονια της ζωης σου ... της ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ... που ολοι ονειρευομασταν οταν ειμασταν μικροτεροι ....

ΕΣΥ κανεις την υπερβαση.... αλλαζεις την αποφαση σου ... σαν κατι να σου λεει μεσα σου "Βαλε τη Ναουσα πρωτα... πανε εκει ... και ασε τη Βεροια... " ... τελικα βαζεις τη "Διοικηση Τεχνολογιας" με μεγαλυτερη προτιμηση και περιμενεις.... περιμενεις τον Αυγουστο να μαθεις σε ποια σχολη περνας....



Ο Αυγουστος ερχεται πολυ γρηγορα... γρηγοροτερα απο οτι το περιμενες... καθεσαι μπροστα στη τηλεοραση... η καρδια σου χτυπα δυνατα... ολα στριφογυριζουν στο μυαλο σου.... εχεις τρομερη αγωνια για το τι σου επιφυλλασει η μοιρα... οι βασεις αρχισουν να βγαινουν σιγα σιγα...

μετα απο λιγο ερχεται η παγωμαρα.... βλεπεις στην οθονη της τηλεορασης οτι το "Οικονομικων Επιστημων" - Α.Π.Θ. - ΔΕΝ το πιανεις!!! ... απογοητευεσαι και μαζι με εσενα και οι γονεις σου .... τοτε συνηδητοποιεις οτι εχεις περασει στη Ναουσα!!!! ....



Τοτε καταλαβαινεις πως εισαι αναγκασμενος να αλλαξεις σελιδα στη ζωη σου και να εγκαταλειψεις το σπιτι σου για να ζησεις σε μια αλλη πολη, μονος σου! τελειως μονος....

μαθαινεις οτι φιλοι σου εχουν περασει στην ιδια πολη και θα πανε μαζι ... στις Σερρες....

ΕΣΥ ΟΜΩΣ? ... Εσυ εισαι ΜΟΝΟΣ .... μονος σου πρεπει να ζησεις μονος σου για πρωτη φορα...



Ερχεται η μερα των εγγραφων στο πανεπιστημιο .... φτανεις με τους γονεις σου στη Ναουσα... ψαχνεις το Πανεπιστημιο ... το βρισκεις... ( Τοτε, ειχε ακομη πινακιδα που οδηγουσε στο πανεπιστημιο ... τωρα τη βγαλανε κι αυτη... σε λιγο θα μας λενε οτι ειμαστε ή στο ΤΕΙ της Ναουσας ή στο συγκροτημα του Λογγου - Τουρμπαλη με αγνωστη ιδιοτητα.... )



Αφου φτασεις μπροστα στο κτιριο ... νοιωθεις καπως περιεργα... απορεις ... λες ."Μπα... δεν θα ειναι αυτο ... καποιο λαθος θα καναμε... " .. πολυ απλα γιατι το κτιριο δεν σε παραπεμπει σε πανεπιστημιο με την εννοια που γνωριζουμε ολοι ... βλεπει ενα αρκετα μεγαλο ΠΕΤΡΙΝΟ κτιριο - πολυ ομορφο και με κορυφαια αρχιτεκτονικη παρόλα αυτα...- αλλα ΟΧΙ πανεπιστημιο ...



Μπαινεις μεσα.... δεν υπαρχει ψυχη.... ολα ειναι αδεια..... πουθενα κανεις....

Συνεχιζεται....