Κυριακή, Απριλίου 29, 2007
Chris Zlatis
Αστέρι.
Όλα γίνοντα για καλό. Εγώ μόνο αυτό έχω να πω... Κάθε κακό (ή καλύτερα, καθετί που αρχικά φαντάζει κακό) καταλήγει σε κάτι καλό. Όλα είναι μια αλυσίδα, που δε σπάει ποτέ. Δεν ξέρω αν μπορεί να εξηγηθεί ή όχι, δεν ξέρω αν αυτό είναι Θεός ή όχι, αλλά τουλάχιστον ξέρω ότι η συνομοσία του σύμπαντος (κλισέ) έχει έναν και μοναδικό σκοπό: την ευτυχία, ακόμη κι αν αυτή για να 'ρθει πρέπει να περάσουμε από χίλια κύματα. Η δοκιμασία και η αγαλίαση του τέλους. Άλλωστε μόνο έτσι εκτιμούμε την διαδρομή.
Όλα γίνοντα για καλό. Εγώ μόνο αυτό έχω να πω... Κάθε κακό (ή καλύτερα, καθετί που αρχικά φαντάζει κακό) καταλήγει σε κάτι καλό. Όλα είναι μια αλυσίδα, που δε σπάει ποτέ. Δεν ξέρω αν μπορεί να εξηγηθεί ή όχι, δεν ξέρω αν αυτό είναι Θεός ή όχι, αλλά τουλάχιστον ξέρω ότι η συνομοσία του σύμπαντος (κλισέ) έχει έναν και μοναδικό σκοπό: την ευτυχία, ακόμη κι αν αυτή για να 'ρθει πρέπει να περάσουμε από χίλια κύματα. Η δοκιμασία και η αγαλίαση του τέλους. Άλλωστε μόνο έτσι εκτιμούμε την διαδρομή.
Και το καλό πηγάζει από μέσα μας. Ξεκινάει από την διάθεσή μας. Καθορίζεται από την ψυχολογία μας. Εμείς είμαστε οι θεοί των εαυτών μας. Ή τουλάχιστον ο Θεός δίνει τη δύναμη του Θεού... Δίνει στήριγμα για παρακάτω. Σου στέλνει αυτό που ζητάς, τη στιγμή που το ζητάς. Σε κάνει να ξεχνάς. Κάνει τα προβλήματά σου να είναι ασήμαντα.
Αυτό που επίσης έχω καταλάβει -πολύ καλύτερα τις τελευταίες ημέρες- είναι ότι η ζωή είναι τραγικά μικρή και άδικη καμιά φορά και δεν αξίζει να την χαραμίζουμε. Αξίζει να κάνουμε αυτό που θέλουμε κάθε στιγμή. Δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε. Άλλωστε συμβιβασμός σημαίνει υποδούλωση.
Κάπου εκεί πάνω αν κοιτάξουμε υπάρχει ένα αστέρι. Υπάρχει ένα αστέρι για όλους μας που ποτέ δεν πέφτει και που ποτέ δεν σβήνει. Είναι εκεί πάνω μέρα και νύχτα. Άλλοι για να το δουν, κάνουν απλά μια προσευχή. Άλλοι πάλι -οι πιο έξυπνοι ή έτσι νομίζουν- για να το δουν χρησιμοποιούν γυαλιά ή κάθε είδους πλάγιους τρόπους. Μα το αστέρι αυτό εμφανίζεται αποκλειστικά και μόνο σε εκείνους που πιστεύουν σ'αυτό. Σε εκείνους που αψηφώντας τα τριγύρω, σηκώνουν τα χέρια και φωνάζουν δυνατά. Και το αστέρι αυτό είναι το ίδιο αστέρι που θα λάβουν θέση μόλις φύγουν απ'αυτόν τον κόσμο. Και θα είναι εκείνο το αστέρι που κάποτε θα οδηγεί και θα εμφανιστεί σε άλλους ανθρώπους. Και θα είναι εκείνο το αιώνιο αστέρι, που θα αλλάζει και θα αλλάζει και θα αλλάζει μα που ποτέ δεν θα σβήνει.
Που θα βλέπει κόσμους να καταστρέφονται...
Που θα βλέπει ανθρώπους να πληγώνουν.
Που θα κοιτάει απομακρυσμένα μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη απληστία.
Ζήσε τη στιγμή.
Ζήσε τη στιγμή.
...thanks to chris_2005...
