Ήρθε η στιγμή να γράψω και εγώ με τη σειρά μου για το
TEDx Athens το οποίο πραγματοποιήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου στον Ελληνικό κόσμο στο οποίο φτάσαμε,
με τον Δημήτρη, γύρω στις 10 το πρωί. Η πρώτη μου εντύπωση από τον χώρο ήταν η άριστη οργάνωση και το
πλήθος κόσμου τόσο εντός όσο και εκτός του χώρου του event. Τρεις όροφοι γεμάτοι με stands, περιεχόμενο και κυρίως ανθρώπους οι οποίοι συζητούσαν και γνωρίζονταν μεταξύ τους.
Πήραμε γρήγορα τις διαπιστεύσεις και τη τσάντα του tedxster και περιμέναμε να ξεκινήσουν οι ομιλίες. Το αμφιθέατρο γέμισε από νωρίς και μέχρι την έναρξη του πρώτου μέρους είχε γεμίσει πλήρως με αποτέλεσμα πολλοί θεατές να το παρακολουθούν από τα σκαλιά περιμετρικά της αίθουσας. Η ατμόσφαιρα παρέπεμπε σε tedx events από το εξωτερικό. Μετά από λίγη ώρα τα φώτα έσβησαν σιγά σιγά, ο φωτισμός των iphones και ipads γέμισε την αίθουσα και το live tweeting ξεκίνησε...
Οι υπόλοιπες δέκα περίπου ώρες πέρασαν με πολλές ενδιαφέρουσες, και μη, ομιλίες, πολλές αφορμές για σκέψη και πραγματικά ένα συνεχές networking με παλιούς bloggers με τους οποίους συναντήθηκα για πρώτη φορά από κοντά και πολλούς twitterers με τους οποίους είχα την ευκαιρία να συζητήσω για διάφορα θέματα και από κοντά! 'Ήταν μια εκπληκτική εμπειρία. Πέρα όμως από το αμφιθέατρο, στο φετινό TEDx είχε διαμορφωθεί για πρώτη φορά ένας ιδιαίτερος χώρος, το Simulcast room, στο οποίο είχαμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε το event μέσω projectora και να συζητήσουμε με άλλους συμμετέχοντες είτε στους καναπέδες είτε στα stands φορτίζοντας παράλληλα τα κινητά μας, πολιορκώντας τα πολύμπριζα ως γνήσια geeks που είμαστε... Φυσικά, δεν ξεχνάμε να αναφέρουμε τα νοστιμότατα baggels τα οποία μας βοήθησαν στο να μην πεινάμε κατά τη διάρκεια των ομιλιών...
Ας προχωρήσουμε όμως στο κύριο μέρος του Tedx που είναι οι ομιλίες. Θα προσπαθήσω να αναφερθώ περιληπτικά στις ομιλίες τις οποίες ξεχώρισα. Το πρόγραμμα περιελάμβανε 20 ομιλίες, χωρισμένες σε 4 ενότητες καθώς και 5 performances, μια στο τέλος κάθε ενότητας.
Στη πρώτη ενότητα, ο Juliano Tubino, μας προέτρεψε να σκεφτούμε διαφορετικά και να βελτιωθούμε ή να αλλάξουμε τελείως το τρόπο σκέψης και δράσης μας αξιοποιώντας την ποικιλομορφία κουλτούρας και ιδεών διαφορετικών μεταξύ τους ανθρώπων. Ακόμη, πρότεινε να εστιάσουμε στα μεγάλα προβλήματα, να είμαστε πάντα προετοιμασμένοι για το λάθος χωρίς να φοβόμαστε για αυτό λόγω του έμφυτου λατινικού ταμπεραμέντου μας το οποίο μας κάνει να δυσκολευόμαστε να αποδεχθούμε την αποτυχία μας. Τέλος, επισήμανε ότι οι αποτυχίες οδηγούν στις επιτυχίες.
Στη συνέχεια, ανέβηκαν στη σκηνή τρία κορίτσια της Εθνικής ομάδας Πόλο η οποία έγινε παγκόσμια πρωταθλήτρια νικώντας το μεγαθήριο Κίνα μέσα στη Κίνα. Αναφέρθηκαν στην εμπειρία τους αυτή, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν και το πάθος τους για αυτό που κάνουν. Μάθαμε λεπτομέρειες της καθημερινότητας τους με τη σκληρή προπόνηση, την ανοιχτή πισίνα, το κρύο και τα πολλά χιλιόμετρα κολύμπι κάθε ημέρα... Χαρακτηριστική τους φράση: "Αποδεικνύουμε ποια είναι η Ελλάδα των επιτυχιών και όχι του χρέους...". Όταν προβλήθηκε το video με στιγμιότυπα του τελικού και της απονομής το χειροκρότημα και η αίσθηση ανάτασης και χαράς ήταν έκδηλη σε όλη την αίθουσα. H Αλ. Ασημάκη, αναδείχθηκε κορυφαία πολίστρια στον κόσμο για το 2011!
Η ομιλία που ξεχώρισε στη πρώτη ενότητα ήταν αυτή του Rory Sutherland ο οποίος με το γνήσιο βρετανικό του χιούμορ και την αυθεντική βρετανική του προφορά ξεχώρισε στην ομιλία του. Οι ατάκες έπεφταν βροχή, το χιούμορ του ιδιαίτερο και η ομιλία του ήταν μια πραγματική tedx εμπειρία. Οι αναφορές του σε όρους ψυχολογίας έδωσαν αφορμή για σκέψη. Δείτε τη όταν ανέβει σε video στο tedxathens, αξίζει.
Στη συνέχεια, η Γεωργιάννα Χιλιαδάκη και ο Νίκος Ρούσσος μας μετέφεραν στη μαγειρική των αισθήσεων, μια ιδιαίτερη μορφή τέχνης. Η μαγειρική τους συνδυάζει τη φαντασία με την ενεργοποίηση όλων των αισθήσεων οδηγώντας τη μαγειρική σε μια νέα διάσταση. Μπορεί η περιγραφή του πιάτου που δημιουργήθηκε επί σκηνής να ήταν πραγματικά εντυπωσιακή και να μας έκανε όλους να θελήσουμε να το γευτούμε αλλά η απουσία εικόνας από τη σκηνή ήταν μεγάλο μειονέκτημα και έκανε την διαδικασία παρασκευής του γλυκού να χάσει μέρος της μαγείας της.
Η πρώτη ενότητα συνεχίστηκε με τη παρουσίαση των τριών επικρατέστερων συμμετοχών του
TEDx Challenge ανάμεσα στις 153 συμμετοχές συνολικά. Η συμμετοχή που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση και κέρδισε τελικά το βραβείο της καλύτερης πρότασης μετά από ψηφοφορία του κοινού ήταν το
Urban Dig Project, το οποίο επιχειρεί να δημιουργήσει μια
βιωματική σχέση μεταξύ πόλης και θεατή. Στόχος του project είναι να πάψει η πόλη να είναι αδιάφορη και να νιώσει ο κάτοικος της ότι η πόλη του ανήκει ζωντανεύοντας παλιά και εγκαταλελειμμένα κτήρια ή μουσεία και χώρους πολιτισμού με πολύ φαντασία και δημιουργικότητα.
Η ώρα για τη πρώτη performance είχε ήδη φτάσει και οι
MC Yinka ανέβηκαν στη σκηνή μεταφέροντας το δικό του μήνυμα με τη συνοδεία μουσικής και χορού.
"Χαιρετώ με σεβασμό το δικό σου αγώνα, παίρνω φως και τραγουδώ τη δικιά σου εικόνα...". Το πρώτο μέρος είχε φτάσει στο τέλος του και σειρά είχαν τα πρώτα workshops και ο απαραίτητος σχολιασμός των ομιλιών μεταξύ των συμμετεχόντων ενώ δοκιμάζαμε τις λιχουδιές που είχαν ετοιμάσει οι chef στο δεύτερο όροφο.
Δεύτερο μέρος
Στην ενότητα αυτή είχαμε τη τιμή να παρακολουθήσουμε τον
κ. Δασκαλάκη να μας εισάγει στη θεωρία παιγνίων, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, το τρόπο λειτουργίας των αγορών, τις προβλέψεις, τη στρατηγική, τα μοντέλα και την ισορροπία ή όχι των συστημάτων. Υποστήριξε ότι έχουμε πλέον περάσει στην εποχή του Homo Economics και επισήμανε πως ακόμη και οι αγορές δεν ξέρουν πως λειτουργούν οι... αγορές... Αναφέρθηκε ακόμη και στα bugs της θεωρίας του Nash...
Στη συνέχεια, οι
Chris Colwell και Άννα Ευαγγελινού, μας έδωσαν με την ομιλία τους έναυσμα για να σκεφτούμε λίγο πέρα από τα συνηθισμένα, αναφέρθηκαν στο περιοδικό "Αναπηρία τώρα", τους διαδικτυακούς αναγνώστες του, την υποστήριξη τους μέσω Youtube videos. O Chris Colwell ανέβηκε στη σκηνή και πραγματικά μας καθήλωσε με την αφήγηση του, έκλεισε την αναδρομή στη ζωή του με το μήνυμα: "Η επιβίωση είναι τέχνη..." Μια τέχνη ιδιαίτερη και τόσο όμορφη...
Μετά ήταν η σειρά του
Ricardo Sousa να μας μεταδώσει τον ενθουσιασμό του και τη δημιουργικότητα του. Ένα παιδί 19 χρονών με όνειρα, πείσμα, αγάπη για αυτό που κάνει και ένα κίνημα το οποίο θέλει να αλλάξει το τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα της εκπαίδευσης. Ψάξτε το change.edu για περισσότερες πληροφορίες για το εγχείρημα του. Αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι το πάθος του για αυτό που κάνει. Μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ομιλία που αξίζει να παρακολουθήσετε σε video on demand.
O
Glenn Lowry, μας μετέφερε και πάλι στο χώρο της τέχνης καθώς στόχος του είναι να κάνει τους θεατές να μην παρακολουθούν μόνο τα εκθέματα στο μουσείο αλλά να μεταμορφωθούν οι ίδιοι σε τέχνη. Πιο συγκεκριμένα αναφέρθηκε στη προσπάθεια του να μετατρέψει το μουσείο σε μια διαφορετική και ξεχωριστή εμπειρία για τους επισκέπτες. Θέλει να αξιολογήσει, να αξιοποιήσει και να αναδείξει τα συναισθήματα των ανθρώπων και τις αντιδράσεις τους καθώς θεωρεί πως οι άνθρωποι που αντιδρούν είναι χρήσιμοι και θα έπρεπε να εμψυχώνονται για να εκφράζουν τα συναισθήματα τους σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας τους βοηθώντας στην επίτευξη της κοινωνικής ισορροπίας.
Η δεύτερη ενότητα ολοκληρώθηκε με την ομιλία του
Νίκου Ζαφρανά ο οποίος αναφέρθηκε το ρόλο της μουσικής στη ζωή μας, τους ήχους και τα συναισθήματα. Εστιάστηκε στους νευρώνες του εγκεφάλου, τις συνδέσεις του και τη δυνατότητα εκπαίδευσης μέσω της μουσικής.
Τρίτο μέρος
Η τρίτη ενότητα ξεκίνησε με μια μαγευτική
performance της camerata junior η οποία αποτελούνταν από παιδιά τα οποία μας ταξίδεψαν σε ένα υπέροχο μουσικό κόσμο μέσα από τη μουσική τους, τα βιολιά και την μοναδική τους πειθαρχία στις εντολές του μαέστρου τους. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία.
Στη συνέχεια ανέβηκε στη σκηνή ο
Χάρης Τσέβης, ο οποίος έκανε ίσως τη καλύτερη παρουσίαση της τρίτης ενότητας. Απλή, εμπεριστατωμένη με αναφορές και παραδείγματα αναφέρθηκε στη δουλειά του και το τρόπο με τον οποίο έγινε γνωστός παγκοσμίως για τα graphic designs του με κολάζ μέσω του Flickr. Αυτό που ξεχώρισα από την ομιλία του είναι η φράση του:
"Don't lose your time with copycats or thieves. Focus on good people and let them share and enjoy your work. Focus on good people, they are your market. Share your job... let them test it and they may ask it commercially. The goal is happiness, not success.". Δεν είναι και λίγο να γίνεται γνωστή η δουλειά σου σε όλο το κόσμο και να γίνεσαι σημείο αναφοράς για τα κολάζ σου. Ψάξτε τη δουλειά του. Είναι εντυπωσιακή.
Ο
Clemens Guptara αναφέρθηκε στα όνειρα των νέων, τους στόχους τους και πως θα τους πετύχουν σε μια μάλλον ανούσια και χωρίς κάτι ιδιαίτερο ομιλία. Είναι 16 όμως και αυτό οφείλουμε να το λάβουμε υπόψιν μας. Ο
Hasan Elahi μας έδειξε το τρόπο με τον οποίο καταγράφει κάθε στιγμή της ζωής του σε εικόνες και videos αναρτώντας τα στο διαδίκτυο. Πραγματικά δεν βρήκα κάτι ξεχωριστό στην ομιλία του. Αυτό που ίσως συγκράτησα είναι ότι επισήμανε σωστά ότι ο κόσμος μας αλλάζει συνεχώς και ίσως μια καταγραφή της πραγματικότητας σήμερα ίσως βοηθήσει τις μελλοντικές γενιές να κάνουν μια πιο λεπτομερή ανάλυση των αλλαγών που θα έρθουν στο κόσμο μας και τις σχέσεις μας στο μέλλον.
Τέλος, ο
Joe Trippi αναφέρθηκε στην ανάγκη αλλαγής του πολιτικού συστήματος από πάνω προς τα κάτω και επισήμανε ότι η δύναμη είναι στα χέρια των Ελλήνων για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο καθώς μόνο με αυτό το τρόπο θα επανέλθει η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα και θα μπορέσουμε να ανακτήσουμε ξανά τη χαμένη μας κοινωνική ισορροπία ως λαός και ως άτομα ξεχωριστά.
Το τρίτο μέρος ολοκληρώθηκε με μια απόλυτα εκνευριστική
performance των word of mouth οι οποίοι βέβαια μας ξύπνησαν λίγο και μας έκαναν να αντέξουμε το τέταρτο και τελευταίο μέρος του event. Η ώρα είχε φτάσει ήδη οχτώ το απόγευμα και είχαμε αφήσει ήδη πίσω μας πάνω από οχτώ ώρες ομιλιών και συζητήσεων.
Τέταρτο μέρος
Η τελευταία ενότητα ξεκίνησε με την ομιλία της
Matina Stevis η οποία αναφέρθηκε στη δύναμη των νέων μέσων, τη δυναμική που έχει αποκτήσει το Twitter στη Μεγάλη Βρετανία, τον κυρίαρχο ρόλο της πληροφορίας στις αγορές σήμερα και το πως μια φήμη μέσα από μερικά tweets μπορούν να επηρεάσουν την επενδυτική αγορά και να δημιουργήσουν αναστάτωση στη παγκόσμια διασυνδεδεμένη αγορά χρηματοπιστωτικών αγαθών. Υπερβολή ή όχι δεν ξέρω αλλά είναι γεγονός ότι με τα παραδείγματα της και οι αναφορές της σε μεγάλους παίκτες της αγοράς οι οποίοι χρησιμοποιούν πλέον το Twitter με επαγγελματικό τρόπο στα πλαίσια άσκησης πολιτικής και ανάπτυξης δράσεων και αλληλεπιδράσεων μας δείχνουν το δρόμο για το τι έρχεται στο μέλλον και στην Ελλάδα. Προσωπικά περίμενα κάτι παραπάνω από τη συγκεκριμένη ομιλία αλλά παρ όλα αυτά ήταν ενδιαφέρουσα.
Μετά από την Matina Stevis ανέβηκε στη σκηνή ο
George Kourounis ο οποίος μας μετέφερε σε απίστευτης ομορφιάς τοπία. Στόχος του είναι να αναδείξει την ομορφιά των ακραίων καιρικών φαινομένων. Η δημιουργική του τρέλα είναι κάτι που τον χαρακτηρίζει, κάτι το οποίο δεν τον έκανε να διστάσει να παντρευτεί με τη γυναίκα του πάνω σε ένα ενεργό ηφαίστειο που ήταν έτοιμο να εκραγεί. Αν με ρωτήσετε ποιος είναι ο λόγος για μια τέτοια ομιλία στο Tedx δεν ξέρω να σας απαντήσω... Σε κάποιους άρεσε. Μερικά hints, o George Kourounis έχει μπαμπά από την Κω και μαμά Ιταλίδα. Ζει στο Τορόντο.
Στη συνέχεια, ήταν η σειρά του
Nikola Mavridi να ανέβει στη σκηνή και να εντυπωσιάσει όλους τους παρευρισκόμενους με την ομιλία του σχετικά με τη διείσδυση των μηχανών στη ζωή μας. Μας προέτρεψε να σκεφτούμε αν θέλουμε ένα κόσμο στον οποίο τα ρομπότ θα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Οι αναφορές του σε έννοιες όπως τεχνητή και φυσική νοημοσύνη, τα ανυπέρβλητα όρια για την επίτευξη της ολικής επικράτησης της τεχνητής νοημοσύνης στη ζωή μας και η προσπάθεια για παράλληλο ζεύγος ανθρώπου - μηχανής με στόχο της επίτευξη του αισθήματος της συμμετοχής ανάμεσα στα δύο μέρη. Ο Nikolas Mavridis έκανε μια ομιλία η οποία αναφέρθηκε σε πολύ δύσκολους όρους όπως η διαχείριση του "νέφους" (Cloud), τη διασύνδεση ρομπότ και Facebook για την μελέτη και διασύνδεση προσώπων και συλλογικές μνήμες καθώς και τη δύναμη του ανυποψίαστου πλήθους στην επίτευξη του νέφους ανθρώπων και μηχανών. Ας επισημάνουμε μια χαρακτηριστική του φράση: "Δεν έχουμε μόνο τα 1000 μάτια αλλά και τα 1000 χέρια..". Μια ομιλία πραγματική αποκάλυψη για το Tedx με περιεχόμενο και αφορμή για σκέψεις και δημιουργικό προβληματισμό για το αν επιθυμούμε ή όχι την ολική αυτοπραγμάτωση. Κατά τη γνώμη μου
η καλύτερη ομιλία του φετινού Tedx Athens στο σύνολο του.
Η ομιλία του κ. Μαυρίδη ήταν η τελευταία ομιλία που παρακολούθησα καθώς είχα ήδη κουραστεί αρκετά μετά από δέκα ώρες συνεχούς παρακολούθησης ομιλιών, networking και συμμετοχής στα υπόλοιπα δρώμενα μέσα και έξω από το χώρο του event. Για τα πρακτικά, ακολούθησαν οι ομιλίες των
Sebastian Lindstrom, Matt Webb, η βράβευση του νικητή της ενότητας TEDx Challenge και η τελευταία performance της βραδιάς με τους
Ειρήνη Δούκα και Greggy K. Η βραδιά, για μένα, ολοκληρώθηκε με μια χαλαρή βόλτα στο Θησείο με καλή παρέα και επιστροφή στο σπίτι μετά από μια γεμάτη ημέρα με συνεχείς εικόνες στο μυαλό από την ημέρα που έφτανε στο τέλος της.
Συμπερασματικά, αυτό που μου άφησε το Tedx Athens πέρα από τις σκέψεις σχετικά με τις ομιλίες ήταν μια
μεγάλη χαρά για τη δυνατότητα που είχα να γνωρίσω από κοντά και να μιλήσω με ανθρώπους με τους οποίους έχω αναπτύξει ιδιαίτερη και ξεχωριστή επικοινωνία μέσα από το χώρο του διαδικτύου τα τελευταία χρόνια, αρχικά από τα blogs και στη συνέχεια από το twitter. Χάρηκα για τη γνωριμία με όλους σας. Αν φτάσατε μέχρι αυτή τη γραμμή είστε ήρωες! :)
Εις το επανιδείν...
Σάββατο, Σεπτεμβρίου 04, 2021
Chris Zlatis
